Το αγαπημένο μου βιβλίο

Ας κάνω μια αρχή! Πείτε μας πιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο... όλων των εποχών!

Ε, εγώ τί να πω... άστο καλύτερα! Ενδεχομένως να είναι ο Αλχημιστής... αλλά ας το διαβάσω πρώτα και θα σας πω μετά για σίγουρα!

Λοιπόν;

An kai den prokeitai yia to agapimeno mou,vrika poly endiaferon,to vivlio"synexise na synexizeis"(Alithina paradoxa) tou Kwsta Seli,apo tis ekdoseis Pyrinos kosmos.Metaferw akrivws kapoies fraseis apo to opisthofyllo:"Apokalyptiko kai diaskedastiko,me alitheies pou xafniazoun.Me neaniki diathesi,katagrafei alithina paradoxa pou exoun sxesi me ton anthrwpo,ti zwi,tin agapi,tin politiki kai ton erwta".

Endeiktika,anaferw kai kapoies fraseis apo to periexomeno tou vivliou:H epityxia einai syxna to apotelesma mias seiras apotyxiwn,pou tolmisame na tis viwsoume.Nomizw pws...Prepei na eisai panetoimos na apotyxeis,an thes sti zwi sou na petyxeis kati megalo.Min apelpizesai,an apetyxes se kati,yiati afto paei na pei pws sigoura kati swsto tha exeis kanei.

Oi lyseis erxontai stin epifaneia,otan ta provlimata antimetwpizontai kata vathos.

Osoi lene pws ta xrimata de fernoun tin eutyxia,xwris amfivolia milane yia ta xrimata twn allwn.

H dynami tis agapis einai...analogi me tin euaisthisia ekeinou pou agapaei kai tin anaisthisia ekeinou pou agapietai.

Μόλις τελείωσα το βιβλίο "Οι μάγισσες της Σμύρνης" της Μάρας Μεϊμαρίδη από τις εκδόσεις Καστανιώτη.

Είναι ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο,από αυτά που δεν μπορείς να τα αφήσεις από το χέρι και θα ήθελες να βγαίνουν και σε χυμό για να μπορείς να τα ρουφήξεις με το καλαμάκι! Δολοπλοκίες, βοτάνια και γυναικεία μαεστρία τυλίγονται σε ένα γαϊτανάκι με φόντο τη Σμύρνη πριν από την καταστροφή,πρόκειται για ένα ταξίδι στην ιστορία με αφήγηση τόσο ζωντανή που νοιώθεις κι εσύ σαν να βρίσκεσαι στην άλλη πλευρά του Αιγαίου και ζεις τα 1900 λεπτό προς λεπτό.

Αγαπημένο μου είναι σε κάθε περίπτωση το «Ένας Γιάνκης του Κονέκτικατ στην αυλή του βασιλειά Αρθούρου» του Μαρκ Τουαίην και το αξεπέραστο «1984» του Όργουελ. Ο Αλχημιστής δε με συγκίνησε ιδιαίτερα (προτιμώ το αυτοβιογραφικό Το ημερολόγιο ενός μάγου από τον Κοέλιο πάλι), φαντάζομαι τώρα που το έχεις διαβάσει μπορείς και να πεις αν σου άρεσε όπως περίμενες.

χμ...πολύ αμφιβάλλω πως θα τον έχει τελειώσει τον Αλχημιστή ο fantom ,αγαπητέ adari. 

To "1984" να ρωτήσω αν είναι αυτό που γέννησε την ιδέα του τηλεοπτικού κυκεώνα των ημερών μας με αρχή γενομένη από τον big brother?

xm... k omws to diabasa eu8alia!

malista... to diabasa se 1 bradi... k gia tin akribeia se 4 wres! to 8ema den einai bebaia to recor taxititas... alla oti diabasa OLOKLIRO ena biblio... dioti sini8ws menw stis 5-10 prwtes selides gia panta! opote, apo auto k mono, mporeite kalista na simperanete oti mou arese

episis mpika ston peirasmo na kanw k tous aparetitous paralilismous stous simbolismous... k twra gia paradeigma... ipo8etw oti briskomai sto katastima me ta gialika.... osoi katalaban... katalaban

empneustika k kati gia tin enotita kairos apo to biblio... an eidate tis... Problepseis!

xm... "Ôï çìåñïëüã&ea cute;ï åíüò ìÜãïõ áðü ôïí ÊïÝëéï" adari... 8a to psa3w mia pou to eipes... giati 8a i8ela na diabasw kati tou idiou... (sinomotise to simpan, endexomenws!)

Με τους συμβολισμούς κτλ δε μπορώ να ξεκινήσω τίποτα.

Η καυμένη η αδερφή μου πάντα μου αγόραζε βιβλία σαν τον αλχημιστή δυστυχώς στα περισσότερα σταματούσα γρήγορα γιατί δεν πολυκαταλάβαινα τι ήθελαν να μου πουν.  Δεν έχω αυτό το χάρισμα δυστυχώς. Τον αλχημιστή για παράδειγμα τον διάβασα σαν απλή περιπέτεια. Και έτσι τον κατάλαβα.

Τώρα να σας πω ότι τα αγαπημένα μου ήταν "Τομ Σώγιερ" και "Χακλμπέρυ Φιν" να με πάρετε στο κυνήγι;

Και όλη η σειρά της Enyd Blyton (έτσι γράφετε;) "οι πέντε φίλοι", "τα πέντε λαγωνικά" και "οι μυστικοί εφτά".

"Οι 10 μικροί νέγροι" της Agatha Christie.

ʼλλα δυο που δε τα κατάλαβα αλλά μου άρεσαν σαν περιπέτειες

"Το άρωμα του ονείρου" του Tom Robins. Και

"Το άρωμα" ενός Γερμανού δυστυχώς μου διαφεύγει.

Τα δύο τελευταία σας τα συνιστώ είτε απλώς αγαπάτε τις περιπέτειες είτε ψάχνετε βιβλία με βαθιά νοήματα. χεχεχ

Ωραία νομίζω έκανα το καθήκον μου : έκανα τον εξυπνάκια και σας έδειξα ότι και γω έχω διαβάσει κάπου 10-15  (σε περνάω fantom;  )

Vasika...de nomizw oti einai "xarisma"na diavazei kapoios vivlia...i tou aresei i oxi...kai ta dyo dekta!Twra yia to kata poso katalavainei kapoios afta pou diavazei i oxi...xm...mallon einai opws kai me tin poiisi,opou o kathenas einai se thesi na vgalei diaforetiko noima,apo to idio poiima.Vevaia,an den katalavainei afto pou diavazei,profanws de tha tou aresei kiolas,alla oute afto einai mempto...allazei vivlio Twra yia ta vivlia tis Enyd Blyton,oi"5 filoi"itan ki emena apo ta agapimena mou(palimpaidismos? )E kai telika,den exei toso noima to na diavazei kapoios polla vivlia,oso to na exei euxaristithei diavazontas ta,etsi den einai?     

Ena vivlio pou eixa diavasei prin apo arketo kairo,einai to"San Mythistorima"tou Yianni Kiourtsaki,apo tis ekdoseis Kedros.Prokeitai yia ena...polyselido(prepei na proeidopoiisw)vivlio,pou proswpika mou ekane entypwsi,yiati mesa apo gegonota pou"prostazoun"apaisiodoxi stasi zwis,telika vgainei ena aisiodoxo mynima!Xwris na thelw na authypovallw tous endiaferomenous,parathetw ta osa grafei sto opisthofyllo:

Twra loipon exeis katalavei:mono an kaneis ti zwi sou mythistorima,anistorwntas osa ezises kai prospathwntas na ta deis apo nees optikes gwnies-koitazontas ton allon sa na'tane o eautos sou kai ton eauto sou sa na itan allos,koitazontas to parelthon sou sa na'tane paron kai to paron sou sa na itan akoma yia sena mellon.Mono m'afta kai me alla tetoia"psemmata",anakalypteis kapote ti skliri alitheia tis zwis sou.

Loipon...diavasa to"imerologio enos magou" tou Koelio.Tha parameinei prwto stin protimisi mou omws o Alximistis,tou idiou sygrafea.Ex'isou endiaferonta themata,parousiazontan me pio"paramythenia"atmosfaira...Tha ithela na metaferw omws dyo apo tis paragrafous tou"imerologiou"pou mou aresan idiaitera:

"O anthrwpos de tha papsei pote na oneirevetai.To oneiro einai i trofi tis psyxis,opws ta fagwsima einai i trofi tou swmatos.Poly syxna,sti zwi mas,vlepoume ta oneira kai tis epithymies mas na svinoun,na min ekplirwnontai,alla prepei na exakolouthoume na oneirevomaste,diaforetika i psyxi mas pethainei ki i Agapi de mporei na eisxwrisei.(...)       

"O Kalos Agwnas einai aftos pou kanoume st'onoma twn oneirwn mas.Otan xespoun mesa mas me oli tous tin ormi-sti nioti mas-,eimaste olo tharros kai tolmi,alla den exoume mathei akomi n'agwnizomaste.Otan mathainoume,ystera apo polles prospatheies,den exoume pia to idio kouragio n'agwnistoume.Tote strefomaste enantion tou eaftou mas,ginomaste o xeiroteros exthros tou.Leme pws ta oneira mas einai paidariwdi,oti einai dyskolo na pragmatopoiithoun i oti ta kaname otan akoma agnoousame tin pragmatikotita tis zwis.Skotwnoume ta oneira mas epeidi fovomaste na diexagoume ton Kalo Agwna".

;egraca ;eνα μήνυμα και το έχασα.

συνοψίζω:

βρίσκω ανούσιο τον κοέλιο

λατρεύω τον ρόμπινς, και θεωρώ τον τρυποκάρυδο ένα βιβλίο σταθμό για τη ζωή μου τουλάχιστον.



καμιά φορά διαβάζω ποίηση, που την αγαπώ...

ΕΛΙΟΤ!!!

Το καλύτερο βιβλίο που έχω διαβάσει μέχρι τώρα - και είναι αρκετά ... - είναι το "Ο ʼγγελος της Στάχτης" της Μαρίας Λαμπαδαρίδου-Πόθου (εκδόσεις Κέδρος). Συναρπαστικό!!!!

Από τον Κοέλο - αν και δεν έχω διαβάσει τον Αλχημιστή - προτιμώ το "Η Βερόνικα Αποφασίζει να Πεθάνει". Πολύ αισιόδοξο και ανθρώπινο.

Και φυσικά διαβάζω μανιωδώς Τομ Ρόμπινς! Εκτός από τον τρυποκάρυδο - h-eps!  - πολύ μου άρεσαν  και το ʼρωμα του Όνειρου και Villa Incognito.

βρε φλυτζανάκι, τα ίδια γούστα έχουμε; μόνο που δεν μπορώ τον κοέλιο με τίποτα. η λαμπαδαρίδου μου αρέσει πολύ! πάρα πολύ! έχει σημασία αν ο συγγραφέας είναι ψώνιο; εσείς τι λέτε;

εγώ νομίζω ότι άλλο το ένα, άλλο το άλλο, και γι' αυτό συνεχίζει να μου αρέσει η γλυκόπικρη, απαλή και βαθιά γραφή της...



πσ, φλυτζανάκι, αν βάλεις λίγο καφέ μέσα σου, μπορεί να έρθω να πιούμε μαζί. αλλιώς πάρε έναν έλιοτ να τελειώνουμε!

καποιος ειπε κατι για το "Αρωμα"... Ειναι απο τα κορυφαια βιβλια που εχω διαβασει και ειναι του "Πατρικ Ζισκιντ". Το διαβασα πρωτη φορα στα 16. Μ'αρεσε πολυ. Καποιος μου το δανειστηκε και ουδεποτε το ειδα ξανα στη βιβλιοθηκη μου και ετσι το ξεχασα. Πριν 2 χρονια το ειδα σε ενα βιβλιοπολειο και το πηρα για δωρο. Πριν το χαρισω το ξαναδιαβασα και ξαναλεω... ειναι αψογο!

Αλλα που μου εχουν μεινει ειναι το "Οι αμυγδαλιες θα ανθισουν και φετος", του Λουντεμη αν δεν κανω λαθος και το "10" ελληνα συγγραφεα, δεν θυμαμαι ποιου πανε χρονια που το διαβασα (συνιστω σε οσους το παρουν να ειναι ψυχραιμοι γιατι δεν εχει τελος, ο συγγραφεας πεθανε πριν το τελειωσει... και μενεις με τη χαρα. Παντως ειναι καλο. Το νουμερο 31328 του Βενεζη, Τα κλασσικα δεν τα αναφερω....Αλχημιστη κτλ. Υποστηριζω περισσοτερο τους Ελληνες συγγραφεις. Ενα θριλερακι του Στιβεν Κινγκ ομως με εκανε να το ζησω "το Σαλεμς Λοτ".... Καλο!

Διαβάστε οποιοδήποτε βιβλίο του Λένου Χρηστίδη °(Εκδόσεις Καστανιώτη) και σκάστε στο γέλιο!!!!

Μία ακόμα ψήφος για τον "Αλχημιστή"  Το διάβασα, ταυτίστηκα, πορώθηκα! Αυτή ήταν η αλισυδωτή αντίδραση που μου προκάλεσε!

Αποφάσισα να εξαντλήσω τον Coelho, συνέχισα λοιπόν με το "Στις όχθες του ποταμού Πιέδρα κάθισα και έκλαψα", ωραίο αλλά δεν με ενθουσίασε, όχι τόσο όσο ο Αλχημιστής..

Είπα να δώσω άλλη μία ευκαιρία στον συγγραφέα, και τώρα διαβάζω το "Η Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει", είμαι κάπου πριν από τη μέση και δεν βλέπω κάτι αισιόδοξο, αλλά αφού ο/η teacup το λέει αυτό μου δίνει κουράγιο  !

Έχω να προτείνω άλλο ένα βιβλίο, του Ακίλε Καμπανίλε αυτή τη φορά, με τίτλο:" ʼν το φεγγάρι μου φέρει τύχη". Βρήκα τόσο πετυχημένο και πρωτότυπο το χιούμορ του συγγραφέα, που διάβασα ακόμα δύο βιβλία του ίδιου, το: "Μα τί πράγμα είναι αυτός ο έρωτας" και το: "Γαμήλιο ταξίδι για πολλούς", απο τις εκδόσεις ΑΣΤΑΡΤΗ.

Xμ...να διορθώσω τον τίτλο του τρίτου βιβλίου: "Γαμήλιο ταξίδι με πολλούς" και να διευκρινήσω ότι το λάθος έγινε από κεκτημένη ταχύτητα...

 Χμ...για μένα πάντως το καλλίτερο βιβλίο δεν ήτανε με σκύλους!.

Εκείνα που θεωρώ άφθαστα είναι η Ελληνική Μυθολογία και τα Έπη του Ομήρου.

Α! και για την βιβλιοθήκη μου τα δερματόδετα ή όσα έχουν ωραίο κότσωμα.

Λέτε να μπουκάρει κανείς επειδή έτσι ..... αυτά μ' αρέσουν;.

Τελείωσα με το "Η Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει" και μπορώ να πω ανεπιφύλακτα ότι συμφωνώ με τον/την teacup !! Είναι ένα αρκετά καλό βιβλίο με πολλά νοήματα και θήγει αρκετά θέματα της σημερινής κοινωνίας!!

Γεια σας και χαρά σας!

Διαβάζοντας τις προτιμήσεις σας ενθουσιάστηκα βλέποντας πως τα γούστα δεν αποκλίνουν και πολύ.

Διαβάζω πολυ από τα 16 μου και η αλήθεια είναι πως έχω διαβάσει πολλά αλλα το βιβλίο που πραγματικά με συνεπήρε ειναι ενα βιβλίο που διάβασα πριν 2 χρόνια κι ακόμα παραμένει "ζωντανό" στη μνήμη μου, ο "ʼγγελος της Στάχτης" της Λαμπαδαρίδου- Πόθου (Εκδόσεις Κέδρος) που με χαρά είδα πως το ανέφεραν παραπάνω αλλα 2-3 άτομα! Βιβλίο με εικόνες που κυριολεκτικά "ζωντανεύουν" μπροστά σου, βιβλίο που θα ήθελα πολυ να το δω μια μέρα να γυρίζεται ταινία ή ακόμη καλύτερα  να ανεβαίνει σε μια θεατρική σκηνή! 

Σχετικα με τον Coelho, η αλήθεια είναι πως ο "Αλχημιστής" τάραξε με τους συμβολισμούς του τους περισσοτερους που το διάβασαν! Με εξαίρεση αλλα 3 βιβλια του ("Η Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει" , "Ο Διάβολος και η Δεσποινίδα Πρίμ"και το "Στις όχθες του ποταμού Πιέδρα κάθισα κι έκλαψα") κατα τ'άλλα δεν θεωρώ πως τα υπόλοιπα βιβλία του που διάβασα ("Το ημερολόγια ενός μάγου", "Το εγχειρίδιο του Πολεμιστή του Φωτός", "Το Πέμπτο Βουνό", "Έντεκα Λεπτά" ) μου άφησαν κάτι να θυμάμαι.

Αντιθέτως, προτείνω ανεπιφύλακτα κι εγω με τη σειρά μου "Το ʼρωμα" του Ζισκίντ. Για ευχάριστες στιγμές που παράλληλα προσφέρουν και γνώση , περιγράφοντας κάποια παρασκήνια γεγονότων της παγκόσμιας ιστορίας, κυκλοφορεί το "Μια σταγόνα Ιστορία" του Δημήτρη Καμπουράκη σε 2 τόμους. Καλό ήταν και "Οι μάγισσες της Σμύρνης".

Αυτη την περίοδο διαβάζω τον "Κώδικα Da Vinci" και μέχρι στιγμής βρίσκω πως ανταποκρίνεται επάξια στη φήμη που έχει αποκτήσει! Αν δεν το τελειώσω ομως δεν θα διακινδυνέψω να το προτείνω, μην τυχόν και μετά με πάρετε στο κυνήγι!

Exw na proteinw ton "Mikro Prigkipa" tou Antoine de Saint-Exupery. Oso "paidiko"ki an akougetai, einai kata ti gnwmi mou poly omorfo paramythi, akomi kai yia "megalous"...

h-eps! περιέγραψες με τον καλύτερο τρόπο τί ένιωσα όταν διάβασα για
πρώτη φορά  τον "Τρυποκάρυδο"!  Το κορυφαίο βιβλίο του Τ.
Ρόμπινς, κατά τη γνώμη μου. Όσοι δεν το διάβασαν, ας σπεύσουν στα
βιβλιοπωλεία!

ναι είναι ένα βιβλίο που σε κάνει μαλλιά κουβάρια με τον εαυτό σου

για να συνέλθεις το ξαναδιαβάζεις και ...

h-eps, νομίζω ήρθε η ώρα να κάνω μια επανάληψη

tonight

tomorning

together...

"ΤΟ ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ" ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

Λοιπόν...έκανα 2 βιβλιο-επιλογές εμπνευσμένη από τον νετρινο-βιβλιοκατάλογο: διάβασα το "Η Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει", το οποίο μου άρεσε (και μάλιστα ίσως και να το πήρα την πιο κατάλληλη χρον.στιγμή). Επίσης, διάβασα επιτέλους κι εγώ τον πολυσυζητημένο "Τρυποκάρυδο"! Aν και θα ομολογήσω ότι αρχικά βρήκα το ύφος του συγγραφέα λίγο "κουραστικό" (συγχωρείστε μου την κριτική οι φανατικοί αναγνώστες του Ρόμπινς), μπορώ να πώ ότι το περιεχόμενο με άφησε ικανοποιημένη. Θα επιδιώξω ενδεχομένως να συνεχίσω και με άλλο βιβλίο του ίδιου, κάποια στιγμή.

Οποιος δεν έχει διαβάσει Πρέσσφιλντ και πιο συγκριμενα Οι πύλες της φωτιάς και Οι αρετές του πολέμου χάνει!!!

Ιστορικά μυθιστορήματα που με έκαναν να λατρεψω τη χιλιομισημένη από το σχολείο ιστορια.

Αξίζουν πραγματικά!!!

ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ,Ο ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΧΟΛΕΡΑΣ,ΓΡΑΜΜΑ Σ'ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΔΕ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΠΟΤΕ(Οριάνα Φαλάτσι).

Το τελευταίο περιγράφει το δίλλημα στο οποίο βρίσκεται μία ανύπαντρη γυναίκα η οποία μένει έγκυος και δεν μπορεί να αποφασίσει αν θα κρατήσει το παιδί ή θα κάνει έκτρωση.Και πάνω που παίρνει την απόφαση να το κρατήσει...αποβάλλει.Συγκλονιστικοί οι μονόλογοι της μάνας προς το αγέννητο μωρό.

Και ο Κώδικας Da Vinvi που διάβασα στις διακοπές είχε ενδιαφέρον,
επειδή είχε και περιγραφές πολλών έργων τέχνης, αλλά αυτή την υστερία
γύρω από το βιβλίο δεν την καταλαβαίνω.

Μετά αγόρασα και το Illuminati, αλλά ωχρά μπροστά στον Κώδικα.

Πάντως έχω την αίσθηση ότι όταν τα έγραφε ο Ντ. Μπράουν είχε κατά νου
ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα θα γίνουν ταινίες (και θα ξε..λωθεί στο
φράγκο). Και απ'ότι άκουσα, τον καθηγητή Ρόμπερτ Λάγκτον θα παίξει ο
Τόμ Χάνκς

Το αγαπημένο μου βιβλίο - το διαβάζω και το ξαναδιαβάζω - είναι το "Εκατό Χρόνια Μοναξιά" του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές.



Πολύ αγαπημένο επίσης είναι και "Οι Δαιμονισμένοι" του Ντοστογιέφσκι, και η "Αρχαία Σκουριά" της Μάρως Δούκα.



Ένα βιβλίο που διάβασα τελευταία, με κάποια προκατάληψη ομολογώ, αλλά
με εξέπληξε ευχάριστα και το συστήνω είναι το "Μην πας ποτέ μόνος στο
ταχυδρομείο" του Στέλιου Κούλογλου.   

είναι τρία του ίδιου συγγραφέα (Ν.Θέμελης)

1. Η ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ


2. Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ


3. Η ΑΝΑΛΑΜΠΗ

μεγάλη κουβέντα το αγαπημένο βιβλίο!

μερικά από αυτά που με άγγιξαν (για διαφορετικό λόγο το καθένα):

"Το ημερολόγιο ενός μάγου"- Coelho

"Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά"-Καζατζάκης

"Γελοίοι Έρωτες"-Κούντερα

"Ο Γλάρος Ιωνάθαν"-Μπαχ

γιατί δεν κάνουμε κι ένα θέμα¨: "το χειρότερο βιβλίο που διάβασα ποτέ"?

[Παράθεση από : anna_agra]

 

 

γιατί δεν κάνουμε κι ένα θέμα¨: "το χειρότερο βιβλίο που διάβασα ποτέ"?

 

χαίρομαι

κι εμένα μου τη φτιάχνει!

αλλά δε χοροπηδάει πάντα σκανταλιάρικα!

έχει διττή σημασία:

μερικές φορές, απλά "χτυπιέται από κάτω"!

[Παράθεση από : anna_agra]

"Ο Γλάρος Ιωνάθαν"-Μπαχ

γιατί δεν κάνουμε κι ένα θέμα¨: "το χειρότερο βιβλίο που διάβασα ποτέ"?

Το βιβλιαράκι που αναφέρεις (βιβλιαράκι από άποψη μεγέθους και μόνο) πρέπει να το δείτε όπως και δήποτε.

Πάντως το δικό μου υποσυνείδητο έχει συγκρατήσει το χειρότερο βιβλίο και το όνομα αυτού "Το Μαντολίνο του Λοχαγού Κορέλι". Keep Away! Ελπίζω μόνο να μην περάσει από εδώ το άτομο που μου το πρότεινε

[Παράθεση από : anna_agra]γιατί δεν κάνουμε κι ένα θέμα¨: "το χειρότερο βιβλίο που διάβασα ποτέ"?

ΠΟΙΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟ (οι συγγραφείς του)

[Παράθεση από : anna_agra]

"Ο Γλάρος Ιωνάθαν"-Μπαχ

 

γιατί δεν κάνουμε κι ένα θέμα¨: "το χειρότερο βιβλίο που διάβασα ποτέ"?

 

χαίρομαι που υπάρχουν κι άλλοι που θεωρούν υπέροχο βιβλίο το "Γλάρο Ιωνάθαν"!

σε όποιον μιλούσα γιάυτό, κανείς δεν το είχε διαβάσει!

να προσθέσω και το "Η τέχνη της αγάπης" του Έριχ Φρομ, αν και ξαφεύγει από τα πλαίσια της λογοτεχνίας?

το χειρότερο που θυμάμαι εγώ πάντως είναι το "η αγάπη άργησε μια μέρα"!

Έχω την αγγλική (άρα και πρωτότυπη) έκδοση του "Ο Γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον" (όπως είναι ο πλήρης τίτλος του) σε αρχείο .doc για όποιον ενδιαφέρεται... Αν και μάλλον θα συνιστούσα να βρείτε την έκδοση που κυκλοφορεί στο εμπόριο, είναι υπέροχα επιμελημένη+έχει σχολιασμό από το συγγραφέα. Το βιβλίο είναι πολύ μικρό σε έκταση, και αφού κάναμε τόση φασαρία γι'αυτό ρίξτε του μια ματιά . Και τώρα που το σκέφτομαι καιρός να το ξαναδιαβάσω.

εγώ θέλω το βιβλίο στα αγγλικά!

θα μου το στείλεις?

please,please,please!!!!!!

adaris mporeis na mou to steileis kai mena se parakalw?to vivlio to diavasa prin ena xrono kai eilikrina eina apo ta kalitera pou exw diavasei.opoios de to exei diavasei prepei na to kanei!!!

Ξέρει μήπως κανείς κάποιο Θεσσαλονικιώτικο βιβλιοπωλείο ή αποθήκη,όπου θα μπορούσα να βρω αγγλική ΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΗ λογοτεχνία για εφήβους;Αν ναι,ας μου στείλει ένα ΠΜ,για να μη θεωρηθεί διαφήμιση.

Δοκίμασε το βιβλιοπωλείο Προμηθέας, είναι διεθνές.

Με χαρά μου να σας το στείλω, απλά στείλτε μου σε pm το e-mail σας (ακόμα και αν το έχετε στο profile σας, γιατί φαίνεται να υπάρχει πρόβλημα)

[Παράθεση από : Guests]Δοκίμασε το βιβλιοπωλείο Προμηθέας, είναι διεθνές.

Και κει έψαξα και στο Μολχοπρομηθέα έψαξα...Αλλά τα μόνα που μου βρήκαν ήταν ή τα τελείως παιδικά ή των ενηλίκων.Για παράδειγμα ψάχνω βιβλία τύπου Χάρι Πότερ ή οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να διαβάσει ένα Αμερικανάκι ηλικίας πχ.10-15.Και δε θέλω να παραγγείλω από το νετ.Δε φανταζόμουν ότι θα ήταν τόσο δύσκολο να βρω κάτι τέτοιο σε μια τόσο μεγάλη πόλη...

Αγριεμένοι ανάπηροι επιστρέφουν απο καυτά κλίματα... το γέλιο, ελπίζω να μην γίνει ποτέ ταινία!

[Παράθεση από : ROSEBUD]

Ξέρει μήπως κανείς κάποιο Θεσσαλονικιώτικο βιβλιοπωλείο ή αποθήκη,όπου θα μπορούσα να βρω αγγλική ΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΗ λογοτεχνία για εφήβους;Αν ναι,ας μου στείλει ένα ΠΜ,για να μη θεωρηθεί διαφήμιση.

Καλά τώρα έχω χαζέψει,ε...Αν σου πω ότι σήμερα σκεφτόμουν ότι μια φορά κι έναν καιρό είχα κάνει αυτήν την ερώτηση και κανένας δεν ήξερε κάτι,θα το πιστέψεις;Ε ρε μεγάλα πνεύματα...Tonightίτσα να μου ζήσεις!!!

Χα χα!
Ευχαριστώ κι ανταποδίδω!
Γίνονται και online αγορές απ' όσο ξέρω, αν και άλλη χάρη έχει βέβαια να πας στο βιβλιοπωλείο και να ψαχουλεύεις με τις ώρες!
Πάντως, η καλύτερη πτέρυγα στο συγκεκριμένο είναι αυτή με τα κόμικς Αρκά! Έχει τα πάντα (ψιλοακριβά όμως) και όλοι τα ξεφυλλίζουν και γελάνε μέχρι δακρύων!

Η προηγούμενη τοποθέτηση (διαφήμιση) ήταν δική μου!

"Η τέχνη της αγάπης"-Έριχ Φρομ

"Ο δρόμος ο λιγότερο ταξιδεμένος"-Σκοτ Πεκ

[Παράθεση από : adaris]

Έχω την αγγλική (άρα και πρωτότυπη) έκδοση του "Ο Γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον" (όπως είναι ο πλήρης τίτλος του) σε αρχείο .doc για όποιον ενδιαφέρεται... Αν και μάλλον θα συνιστούσα να βρείτε την έκδοση που κυκλοφορεί στο εμπόριο, είναι υπέροχα επιμελημένη+έχει σχολιασμό από το συγγραφέα.

Κάλλιο αργά...παρά ποτέ, διάβασα κι εγώ το βιβλίο  "Ο Γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον" και θα συμφωνήσω ότι είναι από τα βιβλία που εύκολα ξαναδιαβάζεις, μετά την πρώτη φορά.

για μένα είναι τα "100 χρόνια μοναξιας" του Μαρκες. Ειμαι fan της λατινοαμερικης λογοτεχνίας.

αγαπημενο βιβλιο ε;...

χμμμ... Θυμαμαι αμυδρα καποιες πολυ καλες αναγνωστικες στιγμες, αλλα η κακης ποιοτητας μνημη μου δεν μου επιτρεπει παρα μονο να μιλησω για το τελευταιο βιβλιο που διαβασα!

Τα πουλια πεθαινουν τραγουδωντας.

Δεν εχω δει την ταινια, το βιβλιο επεσε στα χερια μου τυχαια απο καποια εφημεριδα και απο περιεργεια ειπα να διαβασω την πρωτη σελιδα...

Μιλαμε οτι το βιβλιο το "ρουφηξα", μονο καποιες στιγμες που εβρισκα τον/την συγγραφεα αδικη με τους ηρωες της μου ηρθε να το πεταξω απο το μπαλκονι.. αυτη η οικογενεια δεν επρεπε να λεγεται "Κληαρι" αλλα "Ξεκληριαρι".

Αν εξαιρεσουμε το τελος οπου μου φανηκε οτι ο/η συγγραφεας βαρεθηκε να γραφει και ειπε "ας τελειωνω καμμια φορα..", μου αρεσε πολυ.

Λοιπόν, όχι! το "100 χρονια μοναξιάς" είναι το δευτερο πιο αγαπημένο μου βιβλίο. Το πραγματικά πιο αγαπημένο μου είναι "Ο μικρός Πρίγκηπας"

τελικά "ο μικρός πρίγκηπας" είναι το αγαπημένο βιβλίο όλων όπως βλέπω!

και το "ο μικρός πρίγκηπας επιστρέφει" δεν είναι κακό πάντως,σε κάποιους αρέσει περισσότερο (αλλά για μένα το 1 εξακολουθεί να είναι αξεπέραστο).

Μάλλον ανήκω στην απειροελάχιστη μειοψηφία που δεν μπορεί να αποφασίσει ποιό είναι το αγαπημένο της βιβλίο, όπως και η αγαπημένη της ταινία, ο αγαπημένος δίσκος κτλ.
Τώρα που θα φύγω για διακοπές, προτείνετε μου τίποτε αξιόλογο για την παραλία

Douglas Adams, γυριστε το γαλαξια με Οτωστοπ

[Παράθεση από : laVitaBella]Douglas Adams, γυριστε το γαλαξια με Οτωστοπ

φορ τουναητ

[Παράθεση από : laVitaBella]

[Παράθεση από : laVitaBella]Douglas Adams, γυριστε το γαλαξια με Οτωστοπ

φορ τουναητ

δεν ειναι τοσο μεγαλα

παρε μαζι σου το πρωτο (και το δευτερο για να μη ψαχνεις απεγνωσμενη στις διακοπες σου βιβλιοπωλειο)

[Παράθεση από : laVitaBella]

παρε μαζι σου το πρωτο (και το δευτερο για να μη ψαχνεις απεγνωσμενη στις διακοπες σου βιβλιοπωλειο)

αν μιλάμε για πόρωση, κουβάλα και κανα ρόμπινς...

[Παράθεση από : h-eps!]αν μιλάμε για πόρωση, κουβάλα και κανα ρόμπινς...

Bookstore report: Από τη σειρά του Adams υπάρχουν μόνο οι τόμοι 3-5 σε δυο βιβλιοπωλεία που ρώτησα! Θαρρώ πως θα ήταν κάπως ανορθόδοξο να ξεκινήσω από τον τρίτο τόμο, οπότε, δεν είναι αυτό το βιβλίο που θα συντροφεψει τις διακοπές μου! Ο πωλητής στο βιβλιοπωλείο μου είπε πως μπορεί να το φέρει από βδομάδα, του εξήγησα πως από βδομάδα εγώ δε θα' μαι εδώ και πως το ήθελα για τις διακοπές, αλλά θα το αγόραζα ευχαρίστως το φθινόπωρο, και μου υποσχέθηκε πως θα είναι εκεί όταν επιστρέψω από το γαλαξία! (αυτολεξεί!!)
Τελικά θα έχω μαζί μου ένα της Αλιέντε και ένα "αστυνομικό"

Θα ηταν αφικθιοναδο και ο υπαλληλος στο βιβλιοπωλειο φαινεται.

πρωτοπορια? Ιανος? που πηγες? στα μεγαλα θα το εχει δε μπορει

τόσες μέρες που σας ακούω το σκέφτομαι από εδώ... το σκέφτομαι από εκεί...
δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να διαβάζει βιβλίο στις διακοπές
(βέβαια... του τελ δε τρουθ, τα αποφεύγω και στις κανονικές)
(τώρα που το ξανασκέφτομαι δυσκολεύομαι να φανταστώ επίσης και το να κάνω διακοπές)

συμπέρασμα! τελικά δεν έχω φαντασία

Πήγα στην Πρωτοπορία και το Μαλλιάρη. Απ' ότι κατάλαβα το βιβλίο "φεύγει" πολύ, θα είναι και κατάλληλο για διάβασμα στην παραλία, οπότε...
Τον Ιανό τον αποφεύγω από τότε που διάβασα καταγγελίες των εργαζομένων για τον εργασιακό μεσαίωνα που ζουν εκεί.

[Παράθεση από : tonight]
Τον Ιανό τον αποφεύγω από τότε που διάβασα καταγγελίες των εργαζομένων για τον εργασιακό μεσαίωνα που ζουν εκεί.

ναι? δεν ειχα ιδεα για αυτό...

εριξα μια ματια στο ιντερνετ και βρηκα πληροφοριες σχετικα.

αρθρο

μπραβο παντως που βγηκε στη φόρα. Ξερουμε πολυ καλα οτι τετοια και χειροτερα συμβαίνουν και αλλου αλλα δεν μιλάει κανεις.

στην πολιτεία πάτε;

πηγαίνω γιατί πάει μια φίλη μου.

στον ιανό πήγα παρόλα όσα είχα ακούσει. το βιβλιοπωλείο είναι ωραίο, έχει χώρο, όσο για τα σκάνδαλα, τι να πω; κρίμα.

σε τέτοιου είδους βιβλιοπωλεία, πολύ χλιδάτα, δε μου αρέσει να πολυμπαίνω. θέλω το χώρο του βιβλίου σχετικά σεμνό.

δε μου αρέσει επίσης ένα σουπερμακετικό βιβλιοπωλείο, όπως π.χ. ο ελευθερουδάκης.



αφού νομίζω μιλάτε για αθήνα, σας συνιστώ κάποιους χώρους που μου αρέσουν. οπωσδήποτε η λίστα είναι μεγάλη, κι αν θέλετε ας τη συμπληρώνουμε όλοι με εμπειρίες μας, κ ίσως και να συναντηθούμε κάπου.



ένας ιδιαίτερος χώρος, που μου αρέσει σαν τον ίκαρο, πίσω από την παλιά βουλή (ο τόπος και οι εκδόσεις του ελύτη), είναι ακαδημίας 10, μέσα στη στοά, 'οι εκδόσεις των φίλων'. είναι ανοιχτά 10 το πρωί με 2 το μεσημέρι. ο χώρος είναι πολύ μικρός. η ευγένεια του νεαρού υπαλλήλου σε βάζει αμέσως σε ανθρώπινες διαστάσεις. ακόμη κι αν δεν τις έχεις.

οι τιμές στα βιβλία; ε, να πάτε να δείτε. πολύ χαμηλές.

τα βιβλία τους πολύ ενδιαφέροντα.

ψυχή αυτής της ιστορίας είναι ο κώστας τσιρόπουλος.

πώς τους γνώρισα;

όταν είμουν φοιτήτρια, πριν από τριακόσια πενήντα χρόνια, έστειλα σε κάποια περιοδικά ποιήματα για δημοσίευση. κανείς δεν τα δέχτηκε, και κανείς δεν απάντησε. εκτός από τον τσιρόπουλο, στο περιοδικό ευθύνη, που εντελώς απλά, τα δέχτηκε...

Το όνομα αυτού Tom Robins.

Ο εθισμός μου ξεκίνησε με το "ʼρωμα του Ονείρου" και καλά κρατεί ακόμα !!! Απίστευτη γραφή, τρομερό χιούμορ αλλά κάποιες φορές είσαι κάπως έτσι και αναρωτιέσαι αν το είχες και παλαιότερα το πρόβλημα του να μην καταλαβαίνεις ή το απέκτησες μαζί του !!!

Για παραλία συνιστώ το "Αγριεμένοι Ανάπηροι επιστρέφουν από Καυτά Κλίματα"...αλλά προσέξτε να γελάτε λίγο διακριτικά γιατί ενοχλείτε τους γύρω !!!

oh yes!





the best!





ο κερατάς, είναι πράγματι συγκλονιστικός...

ο άτιμος, ο υπέροχος,

ο τρυποκάρυδος!

Έχει διαβάσει κανείς Πασκάλ Μπρύκνερ; (έχω δει σε ταινία τα "μαύρα φεγγάρια του έρωτα", δε διάβασα το βιβλίο)
Διάβασα πρόσφατα μια βιβλιοκριτική για το βιβλίο του "ο πειρασμός της αθωότητας", από την οποία συνάγεται πως πρόκειται για ενδιαφέρον τουλάχιστον έργο, αφύ διαπραγματεύεται σημαντικά στοιχεία που εκφράζουν το σύγχρονο άνθρωπο. Κεντρική ιδέα του βιβλίου αποτελεί ότι ο σύχρονος άνθρωπος δέχεται έναν μεγάλο πειρασμό, που μπορούμε να αποκαλέσουμε "πειρασμό της αθωότητας". Ο πειρασμός αυτός φαίνεται στο απόφθεγμα του Σέλιν που τίθεται στην αρχή του βιβλίου: "όλοι οι άλλοι είναι ένοχοι, εκτός από μένα".
Προσδιορίζοντας ο συγγραφέας τί εννοεί με τον όρο "πειρασμό της αθωότητας", αναφέρει: "αποκαλώ αθωότητα αυτή την αρρώστεια του ατομικισμού που συνίσταται στο να θέλουμε να αποφεύγουμε τις συνέπειες των πράξεών μας, αυτή την επιδίωξη να απολαμβάνουμε τα προνόμια της ελευθερίας δίχως να υφιστάμεθα καμία από τις δυσχέρειές της".
Για να οριοθετήσει ακόμη περισσότερο αυτό τον πειρασμό, αναφέρεται στις δυο μοντέρνες παθολογίες του σύγχρονου ανθρώπου που εκφράζουν αυτό τον πειρασμό της αθωότητας, και είναι αφενός ο "παιδισμός" και αφετέρου η "θυματοποίηση".

"Παιδισμός" δεν είναι μόνο η ανάγκη κάποιου για προστασία, πράγμα νόμιμο καθεαυτό, αλλά η μεταφορά στους κόλπους της ενήλικης ηλικίας των ιδιοτήτων και των προνομίων του παιδιού. Το παιδί έχει πολλά προνόμια και συνήθως δεν του ζητούνται υποχρεώσεις. Η μεταφορά αυτής της προνομιακής παιδικής ηλικίας στην ενήλικη ζωή αποκαλείται παιδισμός. Ο παιδισμός συνδυάζει λοιπόν την απαίτηση για ασφάλεια με τη δίχως όρια απληστία, την επιθυμία να ζεις χάρη στη φροντίδα των άλλων, δίχως την ανάληψη της παραμικρής υποχρέωσης. Έτσι λοιπόν παιδισμός είναι "να ζητάς τα πάντα".

"Θυματοποίηση" είναι η κατάσταση εκείνη σύμφωνα με την οποία θεωρεί κάποιος τον εαυτό του συνεχώς θύμα. Και βέβαια για να βρεθεί ο άνθρωπος αθώος, πρέπει όλοι οι άλλοι να θεωρηθούν ένοχοι, να μεταμορφωθούν σε εχθρό του ανθρώπινου γένους. Στην κατάσταση αυτή ο άνθρωπος αισθάνεται θύμα της οικογένειας, της κοινωνίας, των διαφόρων συνθηκών.
Ο παιδισμός και η θυματοποίηση αποτελούν τις δυο μεγάλες σύγχρονες αρρώστειες που φανερώνουν την ανωριμότητα του ανθρώπου. Όσο κανείς είναι ανώριμος, τόσο παίζει πολύ καλά το παιχνίδι του πειρασμού της αθωότητας.

ΥΓ: Και τώρα η μεγάλη έκπληξη: την παραπάνω κριτική εντόπισα τυχαία σε σελίδα εκκλησιαστικού περιεχομένου

εγώ έχω διαβάσει τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα!

ενδιαφέρον βιβλίο,αν καταφέρει κανείς να προχωρήσει περισσότερο από τις περιγραφές διάφορων δυνατοτήτων της ερωτικής συμπεριφοράς!

αν δεν μπερδεύω τα βιβλία-έχουν περάσει περίπου 12-13 χρόνια από τότε που το διάβασα,κάτι που μου είχε κάνει εντύπωση ήταν ότι ναφερόταν σένα ζευγάρι,όπου ο σύζυγος,αρκετά ηλικιωμένος και υψηλά διανοούμενος ένιωθε-ή ήταν τελικά τόσο άδειος-ώστε έψαχνε να βρει τη συγκίνηση και ένα λόγο ύπαρξης στην ικανοποίηση κάθε ακραίας σεξουαλικής φαντασίωσης και δυνατότητας που υπήρχε!

φυσικά μια άλλη ερμηνεία (που αυτή τη στιγμή βαριέμαι να σκεφτώ αν σστην ουσία διαφέρει από την παραπάνω) θα μπορούσε να είναι το κενό κ το αδιέξοδο του σύγχρονου ανθρώπου!

γιατί ας μην ξεχνάμε ότι κάθε ανάγνωση είναι μια καινούρια γραφή και ο καθένας ερμηνεύει κάτι ανάλογα με την δεδομένη δική του κατάσταση!

(γιάυτό συνήθως προτιμώ να μη διαβάζω κριτικές ούτε για βιβλία,ούτε για ταινίες καιγενικά για οτιδήποτε,παρά μόνο αφού γευτώ το έργο και σχηματίσω δική μου άποψη).

το είχαμε παρατήσει αυτό το θεματάκι παιδιά!

να το τιμούμε που και που!

κατά τ'άλλα,εγώ το τελευταίο ενδιαφέρον πράγμα που διάβασα είναι Αριστοτέλης!

[Παράθεση από : tonight]Έχει διαβάσει κανείς Πασκάλ Μπρύκνερ; (έχω δει σε ταινία τα "μαύρα φεγγάρια του έρωτα", δε διάβασα το βιβλίο)
Διάβασα πρόσφατα μια βιβλιοκριτική για το βιβλίο του "ο πειρασμός της αθωότητας", από την οποία συνάγεται πως πρόκειται για ενδιαφέρον τουλάχιστον έργο, αφύ διαπραγματεύεται σημαντικά στοιχεία που εκφράζουν το σύγχρονο άνθρωπο.

έχω ξεκαθαρίσει (αν θυμάμαι καλά)από την πρώτη καταχώρηση στο θέμα ότι δεν είμαι οπαδός του τίτλου,καθώς δεν έχω αγαπημένο βιβλίο!
υπάρχουν ωστόσο κάποια βιβλία που θα συνιστούσα σε κάποιον να διαβάσει!
μόλις τελείωσα έναν από αυτά:

"Ο Θεός των Μικρών Πραγμάτων" ,Αρουντάτι Ροϊ.

Πολλά είναι τα βιβλία που μου αρέσουν.Επειδή δεν μπορώ να ξεχωρίσω θα πω 2-3 που μου άρεσαν πάρα πολύ

1.Σιντάρτα-Χέρμαν Έσσε

2.Φτωχή Μάργκο-Σώτη Τριανταφύλλου

3.Οι γέφυρες του Μάντισον-Ρόμπερτ Τζέημς Ουώλλερ

υπάρχουν στη βιβλιοθήκη μου κάποια βιβλία που έχω αγοράσει από χρόνια αλλά μετά τις πρωτες σελίδες αποφάσισα να τα αφήσω να ....ωριμάσουν λίγο ακόμη
έπιασα ένα απ'αυτά και προχώρησα λίγο παρακάτω από τις πρώτες σελίδες.
και νομίζω ότι τελικά υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να φτάσω αισίως και στην επτακοσιοστή τεσσαρακοστή έκτη (746 είναι αυτό )

και να γιατί:

«Μα…. Όπως και να χει, ποια άλλη λέξη υπάρχει? ποια άλλη λέξη μπορεί να εκφράσει αυτή την ευγνωμοσύνη που νιώθεις μέσα σου για τις ευτυχισμένες συμπτώσεις της ζωής όταν δεν υπάρχει κανένας να τους πεις ευχαριστώ κι εσύ χρειάζεσαι οπωσδήποτε κάποιον να του το πεις? Ο Θεός ,έλεγε η Βίνα. Αυτή η λέξη ηχούσε πάντα στ’ αφτιά μου σα μια θυρίδα ασφαλείας, όπου μπορούσες να καταθέσεις τη συγκίνησή σου, ένα μέρος για να βάλεις ό,τι δε χωρούσε, ό,τι δεν έμπαινε πουθενά αλλού»

«Όταν πρόκειται γι αγάπη κανείς δεν μπορεί ποτέ  να ξέρει  τι είναι ικανοί να πιστέψουν οι άνθρωποι. Παρ’ όλες τις αποδείξεις ότι η ζωή είναι ένα πεδίο κατακερματισμού και ασυνέχειας, μια κοιλάδα όλο ρωγμές κι αβύσσους όπου η τύχη και η σύμπτωση παίζουν καθοριστικό ρόλο στη χάραξη της πορείας μας , εμείς επιμένουμε να πιστεύουμε ότι υπάρχει  συνέχεια, ειρμός και νόημα, λογική ,αιτία κι αποτέλεσμα .»

Σαλμάν Ρουσντί, "Ο κόσμος κάτω απ' τα πόδια της", εκδόσεις Ψυχογιός

(δε φαντάζομαι να γίνουμε καταζητούμενοι,ε?)

[Παράθεση από : Doureios-Ipnos]

«Μα….
Όπως και να χει, ποια άλλη λέξη υπάρχει? ποια άλλη λέξη μπορεί να
εκφράσει αυτή την ευγνωμοσύνη που νιώθεις μέσα σου για τις ευτυχισμένες
συμπτώσεις της ζωής όταν δεν υπάρχει κανένας να τους πεις ευχαριστώ κι
εσύ χρειάζεσαι οπωσδήποτε κάποιον να του το πεις?

πωπω βρε ροζμπαντ! σηκωνει τοση συζητηση το θεμα, που καλυτερα αν το πιασουμε να ανοιξουμε απο τωρα το "αι χεβ του θαουζεν ποστς"

[Παράθεση από : ROSEBUD]

[Παράθεση από : Doureios-Ipnos]

«Μα…. Όπως και να χει, ποια άλλη λέξη υπάρχει? ποια άλλη λέξη μπορεί να εκφράσει αυτή την ευγνωμοσύνη που νιώθεις μέσα σου για τις ευτυχισμένες συμπτώσεις της ζωής όταν δεν υπάρχει κανένας να τους πεις ευχαριστώ κι εσύ χρειάζεσαι οπωσδήποτε κάποιον να του το πεις?

Συμπτώσεις,μοίρες και φύκια για μεταξωτές κορδέλες!Καμιά ανώτερη δύναμη δεν μας κινεί τα νήματα,παρά μόνο εμείς!

ένα παιδί γεννιέται στην Αιθιοπία (βάλε όποια χώρα θες συτής της κατηγορίας) κι ένα μέσα στα πλούτη και την πολυτέλεια στο δυτικό κόσμο!
έχουν τις ίδιες πιθανότητες επιβίωσης και ευημερίας?
είναι στο χέρι τους?

α!και άλλο σύμπτωση άλλο μοίρα

[Παράθεση από : Doureios-Ipnos] α!και άλλο σύμπτωση άλλο μοίρα

σύμπτωση: συγχρονισμός,ταυτόχρονη εμφάνιση δύο γεγονότων,τυχαίο περιστατικό.

μοίρα:η τύχη,το πεπρωμένο

αρα η τυχη ειναι καθοριστικος παραγοντας και στις δυο περιπτωσεις.

ή μηπως στον ορισμο της μοιρας, η τυχη διδεται ως προδιαγεγραμμενη; για μενα προκειται για την ιδια λεξη, με την ιδια εννοια, αρα η τυχη ειναι το κοινο σημειο της συμπτωσης και της μοιρας.

μεχρι εδω συμφωνεις?

στον ορισμό της μοίρας  υπάρχει η έννοια του πεπρωμένου,στη σύμπτωση όχι.
και στα δύο υπάρχει η τύχη αλλά με κάπως διαφορετική έννοια:
στη σύμπτωση ως ένα γεγονός που μπορεί να ευνοεί ή όχι κάποιον, στην μοίρα ως κάτι που κάποιος είναι προδιαγεγραμμένο να το ζήσει.
έτσι το αντιλαμβάνομαι εγώ

[Παράθεση από : nounoukos]για μενα προκειται για την ιδια λεξη, με την ιδια εννοια

[Παράθεση από : Doureios-Ipnos]και στα δύο υπάρχει η τύχη αλλά με κάπως διαφορετική έννοια

[Παράθεση από : Doureios-Ipnos]

ένα παιδί γεννιέται στην Αιθιοπία (βάλε όποια χώρα θες συτής της
κατηγορίας) κι ένα μέσα στα πλούτη και την πολυτέλεια στο δυτικό κόσμο!
έχουν τις ίδιες πιθανότητες επιβίωσης και ευημερίας?
είναι στο χέρι τους?

Έχει δίκιο η Δούρεια αλλά από μια ματιά που έριξα στο λεξικό(γιατί θα
έσκαζα)η μοίρα επιπλέον εμπεριέχει το στοιχείο της ανώτερης δύναμης...

Ωχ τώρα το είδα το παραπάνω νουνούκε!μάλλον δε χρειάζεται καινούργιο
θέμα,είμαι σίγουρη ότι ο αντμίνος έχει αναφέρει κάπου το θέμα μοίρα...

ααααααααα,πολύ μου αρέσει όπως εξελίσσεται η συζήτηση
θα ανοίξουμε ένα θέμα για τη συνέχεια βέβαια  όπου έχω κι ένα ωραίο κειμενάκι να παραθέσω  αλλά δεν μπορώ να μην κάνω μια αναφορά στο θέμα της ανυπαρξίας!
λέω λοιπόν ότι καλύτερα να μετανιώνεις για κάτι που έκανες παρα για κάτι που δεν έκανες (για τον γεννήθηκες ή όχι στην προκειμένη περίπτωση)και επίσης:
βρε ρόζι,βρε ρόζι τί είναι αυτά που λες?
είχα εγώ δικάιωμα να στερήσω την ανθρωπότητα από την παρουσία μου?
θα ήτο πολύ εγωϊστικό πιστεύω
και για ρώτα και τη μαμά μου

[Παράθεση από : ROSEBUD]Ωχ τώρα το είδα το παραπάνω νουνούκε!μάλλον δε χρειάζεται καινούργιο θέμα,είμαι σίγουρη ότι ο αντμίνος έχει αναφέρει κάπου το θέμα μοίρα...

που όμως?
λάκηηηηηηηηηηηηηηηηηηηη...helppppppppppppppppppp

κι εγω σου βαζω και στη συμπτωση μια ανωτερη δυναμη! ισως λιγο κατωτερη απο την ανωτατη..

δεν μπορει?

αλλωστε οταν γινονται καποιες μεγαλες συμπτωσεις, λεμε οτι "ηταν γραφτο να γινει".

εκει σκονταφτω εγω και βαζω στην ιδια "μοιρα" τις δυο εννοιες.

δε ποιντ ιζ οτι σχεδον παντα βαζουμε μπροστα τη μοιρα για να ερμηνευσουμε τις συμπτωσεις.. αρα συνδεουμε τις δυο εννοιες. Η συμπτωση γινεται γιατι ετσι ηταν γραφτο.

μπερδεμα.





ας αναφερω βεβαια και οτι η εννοια της μοιρας δεν με εκφραζει, οχι αν την εκλαβουμε ως διαφορετικη της συμπτωσης!

ΑΑ καλε ειδατε τι ωρα ειναι? αντε παμε για υπνο γιατι τετοιες ωρες τετοια λογια!

καληνυχτα

αυτο ακριβώς νουνούκε!
τη μοίρα τη βάζουμε στη μέση για να ερμηνεύσουμε τις συμπτώσεις!
θέλουμε να δώσουμε νόημα σε κάτι που δεν έχει!
άντε καληνύχτα

πως γινεται να διαφωνουμε και οι τρεις, και ταυτοχρονα να συμφωνουμε..

το γιατρο ενας..

Δύο βιβλία που με έχουν εντυπωσιάσει τρομερά στην μέχρι στιγμής ζωή μου, είναι αρχικα, το Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέη του Οσκαρντ Γουάιλντ και το Ο Δήμιος του Έρωτα του Irvin Yalom..Τα συνιστώ ανεπιφύλαχτα για όλους τους φανατικούς των βιβλίων...

Δύο βιβλία που με έχουν εντυπωσιάσει τρομερά στην μέχρι στιγμής ζωή μου, είναι αρχικα, το Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέη του Οσκαρντ Γουάιλντ και το Ο Δήμιος του Έρωτα του Irvin Yalom..Τα συνιστώ ανεπιφύλαχτα σε όλους τους φανατικούς των βιβλίων...

το πορτραιτο του ντοριαν γκρεη συμπτωματικα το αφησε χτες η συζυγος στην ακρη γιατι.. διαβαζε καμια βδομαδα και ηταν ακομη στην αρχη. εγω δεν το επιασα καθολου, αλλα μου εδωσε την εντυπωση οτι ειναι πολυ "στεγνο" και δυσκολο.

τωρα που το λες ομως, i'll give it a try.

απο την αλλη, εγω μεσα σε λιγες μερες "καταβροχθισα" το "γυριστε το γαλαξια με ωτοστοπ" του νταγκλας ανταμς. ειχα μεν ακουσει πολυ καλα λογια, αλλα πιστευω οτι και στην τυχη να το εβρισκα, θα το διαβαζα με τον ιδιο ρυθμο.

ως κριτικη, θα μιμηθω το στυλ του συγγραφεα και θα πω οτι ειναι ενα εκνευριστικα καταπληκτικο βιβλιο φαντασιας με εκλεπτυσμενο χιουμορ (δυσκολα γελαω διαβαζοντας ενα βιβλιο, το εχω ξαναπαθει μονο με τον τσιφωρο) και η φαντασια του ξεπερναει τα ορια της φαντασιας. αυτο που επαθα μολις το επιασα ηταν να μην μπορω να σταματησω να το διαβαζω. και αμεσως μετα, δεν μπορουσα να σταματησω να το διαβαζω...

παω τωρα να ριξω μια ματια στο πορτραιτο, αλλιως περιμενουν κατι βιπερ απο μια κυριακατικη εφημεριδα!

Κοίτα αν είσαι φαν των βιβλίων φαντασίας δεν νομίζω πως θα βρεις ενδιαφέρον το πορτρέτο..Το βιβλίο αυτό όμως αυτό εχει κάτι ξεχωριστό...Διάβασε το και ειδικά στο τέλος θα καταλάβεις τι εννοώ..Οσο για το γυρίστε το γαλαξία με ωτοστόπ νομίζω πως το έχω δει σε ταινία..Αν όντως είναι αυτό που νομίζω, είναι πολύ καλό!!

το ποτρτρέτο θα το κατέτασσα στα βιβλία που μπορούσα να το διαβάσω μέχρι μια κάποια ηλικία (τώφρα πια δεν έχω υπομονή,απ όσο θυμάμαι μετά από κοντά 20 χρόνια είναι όντως "στεγνό").

ωραίο όμως,θα το κατέτασσα στα βιβλία που θα πρπεπε να έχει περάσει από τα χέρια των εραστών του βιβλιου.

παιδιά αυτό που νιώθω ότι έχω στερηθεί για χρόνια,είναι ένα βιβλίο που να με συγκλονίσει.

έχετε καμιά πρόταση?

αν ναι πέιτε την πλιζ,γιατί χθες όσο εσείς τα λεγατε χωρίς εμένα :( μου βγήκαν τα μάτια με το παζλ στο ιποίο έχω αφιερώσει τις τελευταίες μέρες το αγόγγυστο πνεύμα μου :P

χαχαχα! τι θεμα εχει το παζλ; μου θυμισες κατι ατελειωτα βραδια και κατι κατακοκκινα ματια τωρα!

πρινσες, ναι εχει γινει και ταινια, αλλα θα δισταζα να την δω γιατι οσο διαβαζα το βιβλιο, σε καποιες φασεις αναρωτιομουν πως στο καλο θα μπορουσε να μεταφερθει αυτο που διαβαζω στην οθονη, και κατεληξα στο οτι η ταινια θα πρεπει να ειναι τελικα απαραδεκτη και ανικανη να περιγραψει το βιβλιο. ας πουμε ο Ζαφορντ Μπιμπλιμπροξ (η καπως ετσι) που ειχε τρια χερια και δυο κεφαλια, θα ηταν λιγο δυσκολο να μεταφερθει επιτυχως στην οθονη. αλλα αφου λες οτι ειναι καλη η ταινια, λεω να την ψαξω.

δουρεια, προσπαθω να θυμηθω ενα συγκλονιστικο βιβλιο.

το παζλ είναι ο πίνακας με τη φιλοσοφική στοά (δεν θυμάμαι αν είναι αυτός ο τιτλος του πινακα ή ποιανού είναι ,ντροπή μου ε?) κ χτες πέρασα από το τραπέζι λίγο μετά τις 12 μπας κ νυστάξω κι όταν θυμήθηκα να κοιτάξω την ώρα ήταν 3!

θα καθόμουν κι άλλο αλλά σήμερα έχω ταξιδι!

το χειρότερο της υπόθεσης είναι ότι όταν πάει να σε πάρει ο μορφέας στις αγκάλες του βλέπεις μπροστά σου κομματάκια παζλ!!!

εφιαλτικές καταστάσεις που μου θυμιζουν τα φοιτητικά μου χρόνια,όπου στις εξεταστικές έβλεπα συνέχεια αποσπάσματα από τα μαθηματα που έδινα (στις εξεταστικές) ή ότι έφερα ασσόδυο ενω είχα μείνει με καλυμμένη τη "μάνα" κα δεν ήξερα πώς να τα παίξω!!(εκτός εξεταστικών!!) :D

Doureios-Ipnos wrote:

παιδιά αυτό που νιώθω ότι έχω στερηθεί για χρόνια,

είναι ένα βιβλίο που να με συγκλονίσει.

έχετε καμιά πρόταση?



δουρεια, μπορεις να περιγραψεις (με οσο περισσοτερα λογια μπορεις) τι ακριβως περιμενεις να παθεις διαβαζοντας το βιβλιο που θελεις να σου προτεινουμε?

Αν ψάχνεις βιβλίο που θα σε συγκλονήσει, θα σου πρότεινα για αρχή να μας πεις τα είδη των βιβλίων που θα σε συγκλόνιζαν, και μετά να σου προτείνουμε...!!

Συμφωνώ κι εγώ με τους προλαλήσαντες... πρέπει να μας δώσεις κάποιες συντεταγμένες για να μπορέσουμε ενδεχομένως να κάνουμε τις προτάσεις μας.

Αν δεν τα έχεις διαβάσει (που δεν το πιστεύω) θα πρότεινα "το σπίτι των πνευμάτων" (Αλιέντε), "η ζωή είναι αλλού" (Κούντερα), "Γκας ο γκάνγκστερ" (Σουρούνης)

... αλλά κάτι μου λέει πως τα έχεις διαβάσει και τα τρία!

παιδια,το να σας πω το είδος των βιβλιων που προτιμώ δνε παίζει,διότι μπορώ να διαβάσω απο φιλοσοφία έως φτηνιάρικα βίπερ!!!

όταν λέω να με συγκλονισει εννοώ:να μην μπορώ να το αφήσω από τα χέρια μου, η πλοκή να μην είναι σαν να έχω ήδη διαβάσει το βιβλίο,να έχει κάτι να πει που να μην το έχω διαβάσει,ακούσει ή σκεφτεί-τουλάχιστον aπό αυτή την οπτική γωνία!!!

ζητάω πολλά?

tonight,το πρώτο ναι,το δεύτερο ίσως,το τρίτο σίγουρα όχι!

για την ακρίβεια τη φάση με τον κούντερα κ την ισπανόφωνη λογοτεχνία την είχα περάσει στο πρώτο κ δεύτερο έτος της φοιτητικής μου ζωής!

λεπόν,άμα σκεφτείτε κάτι δελεαστικό πείτε-κι αν είναι κάτι που δε φαίνεται περιοπής μη διστάσετε ε?έχω συγκλονιστεί κ με αστυνομικά που πουλάνε στα περίπτερα :D

Λοιπόν..Σου έχω 2 προτάσεις...Αρχικά, το Πάουλα της Αλιέντε και για κάτι ποιο ελαφρύ την Γυναίκα της σοφίτας της Δημουλίδου..Αν παρ΄αυτα δεν σε καλύπτουν αυτά, έχω κι άλλες προτάσεις!!!

το πάουλα μάλλον το έχω διαβάσει-αν κ κυκλοφόρησε μετά που πέρναγα εγώ τη φάση,το άλλο όχι!

θα το έχω υποψην ,ευχαριστώ :)

που λες δουρεια, εχω απαντηση στο προβλημα σου.

και μαλιστα 2!

α) πουλημενες. zana muhsen

https://www.bibliopolio.gr/Πουλημένες-p-19406.html

αληθινη, πραγματικα συγκλονιστικη ιστορια

και β) οι αναλφαβητοι του ερωτα, ευα ομηρολη

https://www.greekbooks.gr/web/book/details.aspx?ProductID=63168

του οποιου την υποθεση δεν θυμαμαι καθολου, μονο θυμαμαι οτι μου αρεσε πολυ.

χμ..δε θελω να σε απογοητεύσω νουνούκε μου...αλλά τα έχω διαβάσει :p

ευχαριστώ πάντως που με σκέφτηκες :)

χμμμ... δυσκολη περιπτωση.

μηπως αν ξαναδιαβαζες το "πουλημενες;" ειναι συναρπαστικο βιβλιο, δεν ειναι;

το σοφο παιδι του χωμενιδη;;

θα μου πεις, εδω εχεις διαβασει και διαβασει.. το σοφο παιδι θα σου ξεφευγε;

κανω μια υστατη προσπαθεια να θυμηθω ενα βιβλιο στο οποιο η υποθεση διαδραματιζοταν στο μεγαλο παπιγκο, αν και αμφιβαλλω οτι θα βρω καπου τον τιτλο και τον συγγραφεα.

Το εκκρεμές του Φουκώ το διάβασες?Ή το Σιντάρτα?Ή κάτι από Βασιλικό?Και αν θες κάτι πιο σύντομο που διαβάζεται σε ένα βράδυ,πάρε το λάθος τρένο!Ή αν δε θες τίποτις από όλα αυτά,πάρε το Χάρυ Πότερ! :-P

Για κάτι σύντομο και όμορφο - αν και λίγο καταθλιπτικό - θα πρότεινα την Συγχώρεση της Σώτης Τριανταφύλλου..Την Συντάρτα ποιος την έχει γράψει?Για το εκκρεμές ουδέν σχόλιον...Είναι το κόκκινο πανί μου...Το παλεύω 3 χρόνια τώρα...

κι όμως το σοφό παιδί δεν το διάβασα :)

σινταρτα ναι (του έρμαν έσσε πριγκίπισσα-τη φάση του έσσε την περασα από γ γυμνασίου κ κανα 2 τάξεις του λυκείου,να διαβάσετε κ το λύκο της στέπας παρεπιτποντως :p) το εκκρεμέες του φουκώ όχι,αλλά γιατί έχω την προαίσθηση ότι δε θα το καταφέρω?)

ενδιαφέρουσες προτάσεις παιδιά,ευχαριστώ :)

Τοπ Καπί

(αν η ταινία είναι απολαυστική μια, στο βιβλίο βάλε Χ 10)

ήθελα λοιπόν ένα βιβλίο που να μη μπορώ να το αφήσω απο τα χέρια μου,και το βρήκα.

μιλάω για τον "κώδικα ντα βιντσι",το οποίο θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω ως ένα βιβλίο περιπέτειας κ μυστηρίου-εγώ δε φρόντισα να αυξήσω λίγο το μυστήριο,καθώς αποφάσισα να το διαβάσω στ αγγλικά :D

δε θα το κατέτασα στα αγαπημένα μου βιβλία(το διευκρινιζω λογω του τίτλου,μην ανοίξουμε κι άλλο τόπικ) αλλά αν θες κάτι να σε συναρπάσει κ να ξεχαστείς,το συνιστώ.

δε θα πω την υπόθεση,για όσους δεν την ξέρουν κ πιθανόν να θέλουν να το διαβάσουν,αλλά κι όταν αποφάσιζα να το κλεισω καρφωνόμουν μπροστά στον πισι μου :p,προκειμένου να κάνω έρευνα για τα όσα έλεγε,γιατί,ξέχασα να πω,ότι δεν απέχεις πολύ από το να μπερδέψεις φαντασία κ "πραγματικότητα".

Όντως αυτο το βιβλίο δε το αφήνεις απο τα χέρια σου, και μπορεί να αλλάξει πολλά πράγματα στα πιστεύω του κάθε αναγνώστη!

Μήπως έχετε κανένα βιβλίο εξίσου "κολλητικό" να μου προτείνετε???

εγώ πάντως προμηθεύτηκα το "ιλουμινάτι",αν ενδιαφέρεσαι :)

αν δε σ ενδιαφέρει το θεμα του κώδικα,να ενημερώσω ότι ο δικός μας καζαντζάκης προηγήθηκε κατά έναν περίπου αιώνα,με τον "τελευταίο πειρασμό",το οποίο επίσης συνιστώ.(και για το οποίο είχε γίνει χαμός πριν απο αρκετά χρόνια,όταν γυρίστηκε απο τον σκορτσέζε-κάτι που αναφέρεται κ στον κώδικα,αλλά δεν αναφέρεται ο συγγραφέας-μάλλον σκάει απο τη ζήλια ο μπράουν που τον πρόλαβε άλλος :P)



κατά τ άλλα,θεωρώ ότι όποιος πιστεύει συνειδητά,δεν θα αλλάξει τα πιστεύω του λογω του εν λογω βιβλίου,άλλωστε,αυτή θεωρώ ότι είναι κ η πρόκληση,να έχεις βρει κάτι παραπάνω από "γοητεία" σ αυτό που πιστεύεις.

ο Gabriel Garcia Marques είναι πολύ καλός κατα τη γνώμη μου...Εκατό χρόνια μοναξιά, ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας και ένα αλλο που μου άρεσε πολυ του ιδίου το χρονικόν ενός προαναγγελθέντος θανάτου...αυτό που είναι λίγο βαρετό είναι το φθινόπωρο του πατριάρχη



δούρεια μάλλον θα πάρω την κουρτίνα 2 (Καζαντζάκη) γιατί το ιλουμινάτι είναι περίπου το ίδιο με τον κώδικα και δε με πολυ ενδιαφέρει

Χμ.. Έχω να προτείνω ένα πολύ καλό βιβλίο, το οποίο διάβασα πρόσφατα! Είναι ο Άρχοντας των Μυγών του Γουίλιαμ Γκόλντινγκ!

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ



ΤΟ ΔΕΛΦΙΝΙ



Ο ΓΛΑΡΟΣ ΙΩΝΑΘΑΝ ΛΙΒΙΝΓΚΣΤΟΝ

Ο Μικρός Πρίγκιπας, είναι ό,τι καλύτερο έχω διαβάσει..Εξού και το ψευδόνημο μου...Τα άλλα δύο δεν τα ξέρω..Τί θέμα έχουν?

Πρίνσες, αφού σου αρέσει τόσο πολύ ο μικρός πρίγκηπας, νομίζω θα σου αρέσει και ο Γλάρος Ιωνάθαν;)

Το τρίτο βιβλίο δεν το ξέρω...

Απόσπασμα απο το βιβλίο -το δελφίνι-

Ποιός είσαι?

Είμαι ένας καρχαρίας και δε θα έπρεπε να μου μιλάς. Εμείς τρώμε εσάς , τα δελφίνια. Θα'πρεπε να με φοβάσαι!

Δε φοβάμαι κάτι που δεν γνωρίζω.

Ο καρχαρίας σάστισε. Κανένα δελφίνι δεν του είχε μιλήσει ποτέ έτσι.

Να είσαι προσεκτικός, υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι στην ανοιχτή θάλασσα, είπε ο καρχαρίας, περισσότερο με περιέργεια παρά με θυμό.

Που είναι οι φίλοι σου?

Μάλλον θα ψαρεύουν , στη σιγουριά της λιμνοθάλασσας.

Κι εσύ τι κάνεις εδώ μονάχος, μακριά από τους ομοίους σου?, επέμεινε ο καρχαρίας

Ακολουθώ το όνειρό μου. Αναζητώ το τέλειο κύμα.....



Είναι του sergio bambaren απο τις εκδόσεις μοντέρνοι καιροί. Τυχαία το βρήκα στο ράφι με τα βιβλία που έχουμε στην δουλειά....βέβαια τίποτα δεν είναι ακριβώς τυχαίο....

όσο για τον γλάρο είναι στο στύλ του δελφινιού, χωρίς να αποτελεί το ένα κακό αντίγραφο του άλλου. το κάθε ένα είναι γραμμένο με την προσωπικότητα του εκάστοτε

συγγραφέα.

Και ένα ακόμα βιβλίο που είναι πάρα πολύ καλό έιναι ο ιππότης με την σκουριασμένη πανοπλία. Αξίζει να το διαβάσει ο καθένας.

papagale... δουλευεις σε κεντρικο βιβλιοπωλειο στην Αθηνα;;;; μηπως;

όχι αλλά στο μαγαζί που δουλεύω έχει και βιβλία οπότε και διετέλεσα πωλήτρια βιβλίων για 1 χρόνο..........τώρα είμαι σε άλλον τομέα.......

ένα βιβλίο που διαβάζω τώρα και που δεν μου αρέσει καθόλου είναι οι άνεμοι πολέμου.του στίβεν πρέσφιλντ. αντιθέτως το οι πύλες της φωτιάς του ίδιου είναι πόρωση........

"το σοφο παιδι"

μετα απο παρα πολλα χρονια, το   ξαναδιαβαζω με την ιδια ενταση που επιτασσει η λαιμαργη γραφη του χωμενιδη. 

δεν μπορω να ξεχασω την πρωτη φορα που επεσε στα χερια μου, εξαντλημενος απο την αναγνωση -ειχα ρουφηξει τα 3/4 του βιβλιου απνευστι- ειπα να κανω ενα διαλειμμα για να φαω κατι και να συνεχισω την επομενη, ανοιγοντας την τηλεοραση πεφτω πανω σε εκεινες τις αξεχαστες διαφημισεις του σταρ που με μια μουσικη υποκρουση πιανου παρουσιαζανε μουσικα σιντι και βιβλια. μεσα σε εναμισυ λεπτο, βρεθηκα να ξαναδιαβαζω το βιβλιο και να τρωω ταυτοχρονα με την τηλεοραση κλειστη, αφου η δευτερη διαφημιση που ειδα ελεγε 

"το σοφο παιδι.. ενα εκπληκτικο μυθιστορημα κλπ κλπ. διαβαστε το τωρα. το σοφο παιδι..."

Ποιός το έχει γράψει?

Δεν μας είπες καλέέε..

για πες μας να παμε να πάρουμε.

ο χωμενιδης ντεε!  

Α, καλά μην δίνεις σημασία..είναι που για μένα τώρα είναι αργά το βράδυ

Σιγουρα....αγαπημένα .... καποιο δεν θα εχετε διαβασει.....



Θερβάντες. Δον Κιχώτης

Μπάνιαν. Το μεγάλο ταξίδι

Ντεφόε. Ροβινσώνας Κρούσος

Σουίφτ. Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ

Τζόις. Οδησσέας

Ωστιν. Έμμα

Σέλλη. Φρανκενστάιν.

Μπαλζάκ. Μπαρμπα-Γκοριό

Ουάϊλντ. Το πορτρέτο του Ντόρ. Γκρέι

Προυστ. Αναζητώντας το χαμένο χρόνο

Φλομπερ. Μανταμ Μποβαρή

Κόλινς. Η λευκοντυμένη γυναίκα

Φιτζέραλντ. Ο υπέροχος Γκάτσμπυ

Καστανέδα. Η διδασκαλία του Ντον Χου.

Μια ξεχωριστή πραγματικότητα

Όργουελ. 1984

Φορστερ. Ταξίδι στην Ινδία

Βω. Scoop

Καμύ. Πανούκλα

Γούλφ. Η κυρία Νταλογουέη

Γκρας. Το τενεκεδένιο ταμπούρλο

Λι. Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια

Μέιλερ. Το άσμα του δημίου

Οι γυμνοί και οι νεκροί

Λέβι. Το περιοδικό σύστημα

Ισιγκούρο. Ο ζωγράφος στον πλωτό κόσμο

Κούντερα. Το βιβλίο του γέλιου και της λήθης

Ρουσντί. Ο Χαρούν και η θάλασσα των παραμυθιών

Κάρτερ. Σοφά παιδιά.

Έσσε. Σιντάρτα

Ντέμιαν

Σολζενίτσιν. Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ

Μπίτσερ-Στόου. Η καλύβα του μπάρμπα-Θωμά.

Μαχφούς. Τα παιδιά του Γκεμπελάου

Μπελιάγεφ. Άνθρωπος-αμφίβια

Βερν. Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες

Γκαίτε. Τα πάθη του νεαρού Βέρθερου

Ουγκώ. Η Παναγιά των Παρισιών

Ντόιλ. Σερλοκ Χολμς

Δουμάς. Ο κόμης Μοντε-Κρίστο

1000 και μια νύχτα

Κρίστι. Ποιος σκότωσε τον Ακροϋντ

Κούπερ. Ο τελευταίος των Μοϊκανών

Κουπρίν. Το βραχιόλι με τους γρανάτες

Κερρολ. Η Αλίσα στην χώρα των θαυμάτων

Λέρμοντοφ. Ένας ήρωας του καιρού μας

Λόντον. Μαρτιν Ίντεν

Το κάλεσμα της άγριας φύσης

Μάρκες. Εκατό χρόνια μοναξιάς

Μίτσελ. Όσα παίρνει ο άνεμος

Μοπασάν. Ο φιλαράκος

Μωμ. Θέατρο

Οβίδιος. Μεταμορφώσεις

Πο. Φόνος στην οδό Μοργκ

Ρασπούτιν. Να ζεις και να θυμάσαι

Ρήντ. Ο ακέφαλος καβαλάρης

Ρουσσώ. Οι εξομολογήσεις

Οι ονειροπολήσεις του μοναχικού οδοιπόρου

Σολοχοφ. Ο ήρεμος Ντον

Σάνδη. Ινδιάνα

Σάρτρ. Οι λέξεις

Η ναυτία

Το είναι και το μηδέν

Γκουρτζίεφ. Οι ιστορίες του Βελζεβούλη στον εγγονό του

Εξυπερύ. Μικρός πρίγκιπας

Η γη των ανθρώπων

Στέινμπεκ. Τα σταφύλια της οργής

Τουέϋν. Οι περιπέτειες του Χάκλμπερι Φιν

Σαχ. Οι σούφοι

Κοέλιο. Η Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει

Πέμπτο βουνό

Μπαχ. Ο γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον

Μπουλγκάκοφ. Ο μαιτρ και η Μαργαρίτα

Τολκιν. Ο άρχοντας των δαχτυλιδιών

Χάκσλη. Ο θαυμαστός κόσμος

Ντοστογέφσκι. Ο ηλίθιος

Έγκλημα και τιμωρία

Αδελφοί Καραμάζοφ

Γιάλομ. Όταν έκλαψε ο Νίτσε

Οι Επιστολές των Μαχάτμας

Κίπλινγκ. Κιμ

Μπόουεν. Ο θάνατος της καρδιάς

Μπράουν. Κώδικας Da Vinci

Όσσο. Πέρα από τα όρια του νου

Ταξίδι προς τα μέσα

Ούτε νερό, ούτε φεγγάρι

Εσωτερική ψυχολογία

Ο σπόρος του σιναπιο

Γη και Ουρανός

Κλέιν. Εγχειρίδιο για αυτόν που ασχολείται με το ζεν

Λάζαρεφ. Διάγνωση της κάρμας

Κάφκα. Ο πύργος

Η δίκη

Ανδρέγεφ. Τριαντάφυλλο της ειρήνης

Ραμ Τζι. Δεν υπάρχει Δρόμος…

Στρουγκάτσκιε. Η Δευτέρα αρχίζει το Σάββατο

Μοροζ. Η αλήθεια σε θέσεις

Ζίσκιντ. Το άρωμα

Μονταίν. Δοκίμια

Αυγουστίνος. Εξομολογήσεις

Πασκάλ. Στοχασμοί

Νίτσε. Τάδε έφη Ζαρατούστρα

Καντ. Κριτική του καθαρού λόγου

Πόπερ. Η ανοιχτή κοινωνία και οι εχθροί της

Ρόουλς. Μια θεωρία της δικαιοσύνης

Σοπενάουερ. Ο κόσμος ως βούληση και παράσταση

Ντίκενς. Όλιβερ Τουίστ

Πλούταρχος. Βίοι παράλληλοι

Αυρήλιος. Εις εαυτόν

Σταντάλ. Το κόκκινο και το μαύρο

Μίλερ. Τροπικός του καρκίνου

Λόρενς. Ερωτευμένες γυναίκες

Αϊτμάτοφ. Άσπρο βαπόρι

Τζαμιλιά

Το χωράφι της μάνας

Ριμπακόφ. Τα παιδιά του Αρμπάτ

Τολστόι. Άννα Καρένινα.

Ανάσταση

Πόλεμος και Ειρήνη

Τροεπόλσκι. Ο άσπρος Μπιμ με το μαύρο αφτί

Χέμινγουεϊ Ο γέρος και η θάλασσα

Οι άνδρες χωρίς γυναίκες

Αποχαιρετισμός στα όπλα

Τσβάιχ. Νουβέλες

Τσέχοφ. Διηγήματα

Η στέπα

Σαίξπηρ. Άμλετ

Μάκβεθ

Σω. Άνθρωπος και υπεράνθρωπος

Πυγμαλίων

Το σπίτι του σπαραγμού

Έκο. Το όνομα του ρόδου.

Παπαδιαμάντης. Η φόνισσα

Καζαντζάκης. Τελευταίος Πειρασμός

Ο βίος και η πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά

Οδύσσεια

Καραγάτσης. Η μεγάλη χίμαιρα

Γιούγκερμαν

Κρισναμούρτι. Η ελευθερία

Ράϊχ. Άκου ανθρωπάκο

Πλάτωνας. Απολογία Σωκράτη

Πολιτεία

Συμπόσιον

Βενέζη. Αιολική γη

Μυριβήλης. Η ζωή εν τάφω

Σεπούλβεδα. Ένας γέρος που διάβαζε ιστορίες αγάπης

Πίκουλ. Κοντά σε τελευταία γραμμή

Γκιμπράν Ο προφήτης

Ντε Λακλό. Επικίνδυνες σχέσεις

Καλβίνο. Εάν μια φορά την χειμωνιάτικη νύχτα ένας ταξιδιώτης

Ροθ. Αμερικάνικο ειδύλλιο

Σουκσίν. Διηγήματα

Γκόρκι. Η ζωή του Κλίμ Σαμγκίν

Η μάνα

Εφρέμοφ. Στην άκρη της οικουμένης

Η ώρα του ταύρου

Ζολά. Ζερμινάλ

Πλατόνοφ. Ταξίδι με ανοιχτή καρδιά.

Ρεμάρκ. Ουδέν νεώτερον από το δυτικό μέτωπο

Ναμπόκοφ. Λολίτα

Τζ. Τσανγκ. Το ερωτικό Ταό

Χμ..ωραία λίστα..βοηθάει πολύ να μην ξεχνάς κάποια που θές να διαβάσεις, αλλά και να διαβάσεις κάποια που δεν είχες σκεφτεί ή δεν ήξερες..και θα μπορούσα να την εμπλουτίσω, όμως..αν πώ ότι τώρα βαριέμαι θα με δείρετε?

Α! και καλώσορίσατε κύριε Πέτρο μας

Ελπίζουμε να σας αρέσει η παρέα μας

αμαν παναγια μου!

για μενα κατορθωμα θα ειναι περισσοτερο να θυμαμαι τοσους τιτλους βιβλιων,  παρα να διαβασω τοσα βιβλια..



καλως ηρθες βεβαια, κι αν θυμηθεις κι αλλα...

επ..σε τσάκωσα..μπες μσν να τα πούμε ρεεεεεε

πέτρε, καλώς ήρθες

αυτά ειναι τα αγαπημένα σου ή γράφεις καπου τα βιβλία που έχεις διαβάσει?

αστειέυομαι βεβαίως,βεβαίως

νομίζω ότι βρηκα κάποιον που να διαβάζει όλως των ειδών τα βιβλία όπως εγώ,άρα θα χω παρέα.

ελπιζω να μείνεις

εγω πειστηκα και δανειστηκα εναν μαρκές σημερα.

αμα δε μου αρεσει θα σας το πω ευθρασως.



μικρη, σου ξεγλιστρησα παλι ε;

 

Ποιό του Μαρκές?

καλύτερα που μου ξεγλίστρησες σήμερα, γιατί δεν θα ήμουν και πολύ καλή παρέα..

εκατο χρονια μοναξια, που το προτεινει κι ο πετρος.

αλλα πηρα καλου-κακου κι ενα ελαφρυ ελληνικο μυθιστορημα, για καβαντζα..

Όντως μεγάλη λίστα που περιλαμβάνει πολύ διαφορετικά πράγματα, ο Κούντερα είναι καλός για παραλία αλλά όχι αυτό που λες, προτείνω "η ζωή είναι αλλού"

Ο Κούντερα για παραλία??

Από Κούντερα έχω να προτείνω το Η Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι..

Νουνούκε φοβερό το 100 χρόνια μοναξιάς..Το καλύτερο που έχω διαβάσει μέχρι τώρα από τον Μαρκές..επόμενο φυσικά στην σειρά είναι το ο Έρωτας στα χρόνια της χολέρας..

Ναι ρε συ, για παραλία. Διαβάζω Καστοριάδη τώρα και όπως καταλαβαίνεις τα υπόλοιπα εντάσσονται στα ευχάριστα αναγνώσματα παραλίας.

Η αβάσταχτη ελαφρότητα πολύ ωραίο, επίσης το αστείο καλό, η αθανασία έτσι κι έτσι, αλλά η ζωή είναι αλλού κορυφή!! Το 100 χρόνια μοναξιάς θέλω πολύ κι εγώ να το διαβάσω

Δεν έχω διαβάσει Κστοριάδη..νομίζω..αλλά παρ'όλα αυτά, δεν θα κατέτασσα τον Κούντερα σε βιβλίο ''παραλίας'', για κανένα λόγο...

γιατί ρε παιδια, υπάρχουν ειδικα βιβλια κ αναγνώσματα για την παραλία?

εγω πάντως εχω διαβάσει κ free έχω διαβάσει κ αριστοτέλη (απ το πρωτότυπο) κ wittgenstein κ ολα ταιριαστα μου φανηκαν.

Φαντάζομαι πώς η Τουνάητ, λέγοντας βιβλίο παραλίας, θεωρεί, ότι ο Κούντερα είναι ελαφρύς να το πώ??Εμ..κάπως έτσι τελοσπάντων..

Και εγώ έχω διαβάσει φοβερά βιβλία στην παραλία..Αλλά νομίζω πως στην προκειμένη χρησιμοποιηθηκε μεταφορικά η λέξη..

Φοβερός ο Βιτγκενστάιν..Είχα διαβάσει μερικά πράγματα, αλλά δεν μπορώ να πώ ότι έχω εμβαθύνει ιδιαίτερα..Το πρώτο πράγμα που έμαθα για αυτόν, είναι και αυτό το οποίο με τράβηξε..η φράση που είχε πεί..''Η γλώσσα μου η σκέψη μου''..

Ο Καστοριάδης είναι πολύ βαρύς!!

Και ο Κούντερα επίσης!!

λογικο ειναι να ειναι βαρυς ο καστοριαδης,φιλοσοφος ηταν άλλωστε

αλλα νομιζω ότι συγκρινοντας λογοτεχνια με φιλοσοφία,επιστημονικό σύγγραμμα, αθλητικη εφημερία, κ κλασικα εικονογραφημένα προσπαθουμε απλα να συγκρινουμε ανομοια πραγματα!!

ειναι συνατον να συγκρινεις τον περιοδικο πινακα στοιχείων με έναν ζωγραφικό πινακα?

Δεν θα μπορουσα να συμφωνησω περισσοτερο με την προλαλησασα.Καθε τι εχει διαφορετικο μεγεθος για τον καθενα και ως μεγεθος δεν αναφερομαι σε cm αλλα σε ουσια.Επισις παιζει τεραστιο ρολο(παλι δεν αναφερομαι σε μεγεθος χιχιχιχι) ποιος το διαβαζει και τι ζηταει.Αν για την μανα μου εχει αξια το αρλεκιν που την κανει να ξεχνιεται για εμενα εχει αξια η στηλη της μυρτος κοντοβα που με κανει να γελαω.Εν ολιγης ο καθενας μας εχει διαφορετικες καταβολες,γουστα και αναγκες και τον ικανοποιουν διαφορετικα αναγνωσματα.Ωστοσο αυτο που ειπωθηκε για την παραλια δεν ισχυει και τοσο...αν εισαι στο yabanaki δεν νομιζω οτι μπορεις να συγκεντρωθεις με τοσες φωνες τριγυρω για να διαβασεις αριστοτελη.Πλακιτσα..... :) By the way μιας και ειμαστε στο συγκεκριμενο θεμα το αγαπημενο μου βιβλιο (η μαλλον ενα απο τα αγαπημενα μου βιβλια) ειναι το "ανταρσια των αγγελων".

ΥΓ:Αν αναρωτιεστε για τα ορθογραφικα και γραμματικα λαθη πρεπει να σας πω οτι εχω μεινει τρεις φορες στην πεμπτη δημοτικου και πριν προλαβει κανεις να γελασει η πεμπτη δημοτικου ειναι η πιο δυσκολη ταξη στο δημοτικο,οπως ειναι και η δευτερα λυκειου για το λυκειο.

Ναι ναι..σε πιστεύουμε όλοι...

Αν εσύ είχεις μείνει στην πέμπτη δημοτικού, εγώ θα είχα μείνει από την πρώτη..



Λοιπόν, πέρα από την πλάκα, θα συμφωνήσω και εγώ με τους από πάνω..απλά η όποια σύγκριση, έγινε προσπαθώντας να εξηγήσω πόσο παράξενο μου φαίνεται να θεωρείς ένα φοβερό συγγραφέα, βιβλίο παραλίας..

Βέβαια θα μου πείτε, απόψεις είναι αυτές, και δίκο θα έχετε

ανταρσια των αγγελων;; απο;; ειναι μυθιστορημα;

 

Είναι του Ανατόλ Φραντς. Το έχω διαβάσει παλιά, περισσότερο σάτιρα θα έλεγα.  Οι πρωταγωνιστές του βιβλίου είναι έκπτωτοι αναρχικοί άγγελοι... χα χα



Για τον Κούντερα που λέγαμε, ίσως επειδή έχω διαβάσει τα περισσότερα βιβλία του, κάποια 2 και 3 φορές και έχω εξοικειωθεί πολύ με τον τρόπο γραφής του, μου φαίνεται πως μπορώ να τα διαβάζω στην παραλία αλλά αυτό δε σημαίνει πως τον κατατάσσω στην ίδια κατηγορία με άλλα σαχλά μυθιστορήματα. Επίσης έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που είχα Κουντερομανίαση και τώρα θέλω να πιστεύω πως μπορώ να μελετώ σε βάθος πιο δύσκολα πράγματα... τεσπα, οι απόψεις αυτές εκφράζουν εμένα και μόνο

θα διαβαζα κατι πιο βαρυ απο ομηρολη στην παραλια μονο αν ηθελα να χαζευω δεξια αριστερα κι οι υπολοιποι να νομιζουν οτι διαβαζω..  

Φυσικά και θα μπορούσες νουνούκε...

Με αφορμή όλα τα παραπάνω σχόλια αναρωτιέμαι τί πρέπει να θεωρείται ελαφρύ και τί βαρύ και ΄σε ποιούς αναφερόμαστε τελοσπάντων...

Διότι για παράδειγμα όταν ήμουν διακοπές πριν από 3-4 χρόνια και διάβαζα τον κώδικα ντα βίντσι μια κυρία μου είπε πως της φάνηκε πολύ δύσκολο και βαρύ βιβλίο΄... έξι μέρες γελούσαμε μ' αυτό ...

΄Τα ίδια βιβλια θεωρούνται εύπεπτα για έναν καθηγητή πανεπιστημίου και για κάποιον που έχει διαβάσει 2 μυθιστορήματα στη ζωή του; Κι εμείς ποιούς υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύουμε, το μέσο αναγνώστη;; Ευτυχώς ή δυστυχώς θέλω να πιστεύω πως οι αντιλήψεις μου κ ο τρόπος ζωής μου με κάνουν να μην έχω καμία σχέση με τη μέση γυναίκα της ηλικίας μου

Κοίτα Τουνάητ, και καθηγητής Πανεπιστημίου να είσαι, δεν λές τον Κούντερα ελαφρύ..Αυτό λέει η εμπειρία μου τουλάχιστον..Αλλά όπως είπα και νωρίτερα, απόψεις είναι αυτές..

Μάλλον επειδή δε μου φτάνει το 24ωρο με δουλειά, μωρό, νοικοκυριό και πανεπιστήμιο ενίοτε εννοούσα πως όταν θα 'μαι στην παραλία όπου μπορώ να ξεκουράσω λίγο το σώμα και το μυαλό μου θα μου άρεζε να διαβάζω κάτι σαν τα βιβλία του Κούντερα

Ελπίζω να βοηθάει η διευκρίνηση

Μάλλον επειδή δε μου φτάνει το 24ωρο με δουλειά, μωρό, νοικοκυριό και πανεπιστήμιο ενίοτε εννοούσα πως όταν θα 'μαι στην παραλία όπου μπορώ να ξεκουράσω λίγο το σώμα και το μυαλό μου θα μου άρεζε να διαβάζω κάτι σαν τα βιβλία του Κούντερα

Ελπίζω να βοηθάει η διευκρίνηση

τουναητ εθεσες το θεμα στη σωστη του βαση.

μονο να προσθεσω οτι αν μας αρεσει κατι, αυτοματα γινεται ελαφρυτερο.

για παραδειγμα, μολις διαβασα το ποστ μου θυμηθηκα οτι κι εγω στις διακοπες μου διαβαζα ενα βιβλιο ψυχολογιας που καποιος αλλος θα το εβρισκε απιστευτα αναρμοστο για την περισταση.. 

ομως τα "βιβλια παραλιας" υπαρχουν και ειναι συνηθως αστυνομικα μυθιστορηματα με αρκετη δοση ρομαντζου. βιπερακια δηλαδη. "φτηνα βιβλια" που λενε και οι φιλοι μας οι αγγλοι..