Παγκόσμια εβδομάδα θηλασμού

1-7 Αυγούστου 2007 θα διαρκέσει φέτος η παγκόσμια εβδομάδα θηλασμού.

"Ξεκινά στη γέννηση. Η πρώτη μας κιόλας ενέργεια μετά τη γέννηση είναι να ρουφήξουμε το γάλα της μητέρας μας. Πρόκειται για πράξη αφοσίωσης, συμπόνοιας. Χωρίς αυτήν την ένργεια δεν μπορούμε να επιβιώσουμε. Αυτό είναι ξεκάθαρο... Αυτή είναι η ζωή. αυτή είναι η πραγματικότητα." (αντιγράφω από το περίφημο baby blog του Θοδωρή Γούτα)

https://www.goutas.gr/baby-blog/

Θα μπορούσα να γράφω σελίδες ολόκληρες για το μητρικό θηλασμό και τα οφέλη του για τη μητέρα και το μωρό. Συμπληρώνοντας ήδη τρεις μήνες θηλάζοντας διαπιστώνω καθημερινά πως η αξία του είναι ανεκτίμητη. Θα συνεχίσω για αρκετούς μήνες ακόμη. Δεν υπάρχουν λέξεις για να περιγράψω το ύφος της μικρής, την ηρεμία της, την ευχαρίστηση και την ασφάλεια που νιώθει όταν θηλάζει, είναι κάτι μοναδικό.

Ο θηλασμός δεν είναι εύκολη υπόθεση, θέλει μεγάλη υπομονή και αφοσίωση για να εδραιωθεί σωστά η γαλουχία και να συνεχίσει για μήνες. Ελπίζω να βοηθήσω όσες μητέρες γίνεται στην προσπάθεια αυτή, αν έχετε άτομα του οικείου περιβάλλοντος σας που χρειάζονται υποστήριξη ή βοήθεια σε σχέση με το θηλασμό, ας επικοινωνήσουν μαζί μου, θα χαρώ πολύ να βοηθήσω!

Συμφωνώ και επαυξάνω,όμως κάποιες φορές υπάρχουν ορισμένα πρακτικά προβλήματα που εξαναγκάζουν μια γυναίκα να μην μπορεί να δώσει στο μωρό της και στον εαυτό της αυτό το δώρο της φύσης και τα οποία δεν μπορούν να υπερνικηθούν με τίποτα.Και το λέω αυτό διότι ο κόσμος εύκολα καταδικάζει μια γυναίκα που δεν θηλάζει λέγοντας κατηγορηματικά ότι "δεν υπάρχει γυναίκα που να μην μπορεί να το κάνει!"

Αυτή η θέση, δηλαδή να καταδικάζει ο κόσμος τέτοιες περιπτώσεις, είναι εντελώς λάθος. Προσωπικά πιστεύω πως όλες οι γυναίκες μπορούν να τα καταφέρουν αρκεί να είναι επίμονες, υπομονετικές και να έχουν την κατάλληλη συμπαράσταση από το περιβάλλον τους. Εμένα έκανε 8 ολόκληρες μέρες να μου έρθει γάλα και όλοι οι γιατροί, μαίες κτλ με προέτρεπαν να εγκαταλείψω την προσπάθεια αλλά η γαϊδουρινή μου υπομονή με έκανε να τα καταφέρω

εγώ μάνα δεν είμαι,ξέρω ομως πολλές μάνες οπότε ίσως μου επιτρέψετε να μπω λίγο στα χωράφια σας!!!

είμαι φανατικά υπέρ του θηλασμού (θεωρητικά πάντα,ομολογώ)

ωστόσο από όσα μου έχουν πει πολυ κοντινά μου προσωπα,να πω κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα?
1)πολύ κοντινό μου προσωπο ίσως να μην τα κατάφερνε στο θηλασμό αν δεν υπηρχε μια καταπληκτική μαία!
2)λίγο λιγότερο κοντινό μου προσωπο δε θηλασε γιατί δεν ειχε γάλα!(δεν ξέρω βέβαια τι θα γινόταν αν υπήρχε η μαία της πρωτης περίπτωσης)
3)γυναικολόγος είπε σε φίλη ότι ο θηλαμσός δεν προσφέρει τιποτα στο παιδί-σε αντίθεση με τα συνιστώμενα γάλατα!
4)συνάδελφος(πρώην) δε θηλασε για να μη ....χαλάσει το στήθος της!!!
5)γυναικολόγος είχε συμβουλέψει πολύ στενή μου φίλη,όταν κλαίει το μωρό τη νύχτα να μην του δίνει γάλα-του εμπορίου βέβαια,ο θηλασμός δεν κρίθηκε απαραίτητος-αλλά ...νερο!!!!!!
κι αυτό γιατι τα μωρά δε χρειάζονται τροφή αλλά ξυπνάνε από συνηθεια,οπότε αν έπινε νερό δε θα συνήθιζε να πεινάει τη νύχτα!!!!

δε θεωρώ απαράιτητο να καταγράψω και συμπεράσματα,ε?

Εγω παιδια... να σας πω τι εκανα στη μανα μου οταν γεννηθηκα;;; Ξεκινησε να με θηλαζει, αλλα πρεπει να ημουν λιγουρικο πολυ... μεχρι που η γυναικα εβγαλε αιμα... μαλλον καλα εκανε και με σταματησε μια εβδομαδα μετα! ....
Βεβαια δεν παυει να ειναι το πιο γλυκο θεαμα που εχω δει! Η να πω το πιο γαληνιο;μαλλον και τα δυο...
Περα απο τα ωφελη που εχει το μωρο, η γαληνη που εχουν μητερα και μωρο εκεινη τη στιγμη μαλλον ειναι "ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ"... τουλαχιστον αυτο εισεπραξα βλεποντας τη βαφτιστηρα μου με τη θεια μου...
Ενα χρονο μετα, βεβαια εισεπραξα πολλα κλαματα και αρνηση γαλακτος απο το μπουκαλι γιατι εγινα η "κακια" της υποθεσης. Συμφωνα με τον παιδιατρο, για να κοψει το θηλασμο επρεπε καποιος αλλος να της δωσει το μπουκαλι και οχι η μαμα της. Δραμα!

(*θέμα για γυναίκες μόνον)

Εντάξει, αυτά τα προβλήματα είναι λίγο πολύ γνωστά κ τα αντιμετωπίζουν όλες οι μητέρες!

Η δικιά μου από την πρώτη βδομάδα κατάφερε να μου ματώσει τις θηλές. Έπειτα υπέφερα από πρηξίματα, πέτρωμα στήθους κτλ. Γενικά από δυσκολίες άλλο τίποτε, αλλά παρ' όλο που όλοι με προέτρεπαν να σταματήσω για να μην ταλαιπωρούμαι, πείσμωσα κ είπα ότι θα τα καταφέρω πάση θυσία. Είχα κι εγώ μαία που με βοήθησε, τόσο πριν, όσο κ μετά τον τοκετό. Οι μαίες της κλινικής πάντως, ήταν εντελώς αδιάφορες.

Για το γιατρό που είπε τα παραπάνω doureia, τί να πει κανείς ... δυστυχώς πολλοί είναι οι γιατροί που λένε τέτοιες κοτσάνες και θα έπρεπε να τους παραπέμπουν στα πειθαρχικά των ιατρικών συλλόγων.

Όλες οι γυναίκες έχουν γάλα! Και είναι ασύγκριτα καλύτερο από το γάλα του εμπορίου.

Α τώρα θα τα πω κι ας γελάνε τα αγόρια,δεν με νοιάζει!Ρε κορίτσια!Σαν τον δήμιο έμπαινε η μαία μέσα στο δωμάτιο πάνω στον γλυκό τον ύπνο,κλατς!το φως μέσα στα μάτια μου,και κατευθείαν άλλο κλατς,χούφτωμα στην ψύχρα και....φςςς φςςςς!!! "έχεις γάλα?το μωρό σου κλαίει!"Μια δυο τρεις,το τελευταίο βράδυ πριν βγω από την κλινική ξαναέρχεται για το κλασσικό φςςςς φςςςςς,και λέει"το μωρό σου κλαίει!πάααααλι δεν έχεις γάλα??"Απορώ πώς δεν την κοπάνησα στον τοίχο!Αντ'αυτο΄θ καθόμουν κι 'εκλαιγα σαν το χαιβάνι μέχρι που ξημέρωσε γιατί με 'έκανε να νοιώθω πανβτελώς Α-ΧΡΗ-ΣΤΗ!!!!!Μας βρίσκουν και αδύναμες σωματικά και ψυχολογικά,μας κοιτάνε σαν πορτοφόλι και σαν μπαχτσίσι και δεν μας φτάνει ο εξεφτελισμός την ώρα της γέννας και εννο΄΄ω για όσα ΔΕΝ ξέρουν οι άντρες ότι συμβαίνουν κατά το στάδιο της εξώθησης,πρέπει να έχουμε να υποστούμε και όλη αυτήν την αντιμετώπιση για το αν οι καλές μας οι γελάδες κατέβασαν ή δεν κατέβασαν γάλα???

αυτά είναι τα ανεπίτρεπτα που δυστυχώς συμβαίνουν-όπως σε όλα άλλωστε,το έχουμε συζητήσει σε άλλο θέμα.

γι αυτό θεωρώ πραγματικά μεγάλη τύχη να είναι κοντά στη νέα μητέρα κάποια μαία που αγαπά κ ξέρει τη δουλειά της ή καποιο κοντινό της πρόσωπο έμπειρο

όσο για το γάλα της καλής αγελάδας,απ΄οσα τουλάχιστον μου έχουν πει,δεν κατεβαίνει από μόνο του

Να συμπληρώσω ότι ο θηλασμός -εκτός των άλλων- εδραιώνει την πρώτη και σημαντική συναισθηματική επαφή μητέρας-παιδιού.

΄Οσο για τους γυναικολόγους και τις κλινικές που δε συνιστούν το μητρικό γάλα ακόμη κι όταν δεν υπάρχει σοβαρός λόγος για ν'αποφευχθεί ο θηλασμός, τί να πω...σε τέτοιες περιπτώσεις πραγματικά χρειάζεται να επιμείνει κάποιος, μια καλή μαία συνήθως είναι η λύση, γιατί η γραμμή που δίνεται από την κλινική δεν είναι πάντα πεποίθηση του γιατρού που αναλαμβάνει τη μέλλουσα μητέρα.