η εκδικηση της γυφτιάς!

δεν ξερω αν σας έχει τυχει να νιωσετε ποτέ,ότι μετά απο πολλαααααα χρονια "γυριζει ο τροχός" κ δικαιώνεστε,οχι τπτ σημαντικό απαραιτητα αλλά να,κάτι μικρο,μικρουλικο,ασημαντο πραγματάκι μαθαινετε κ εισβαλλει ξαφνικά μεσα σας ένα κυμα ...χαράς να το πω?αγαλλιασης να το πω? θριάμβου να το πω?δεν ξερω πως να το πω!!!

κάτι πάντως εισβάλλει κ σε κάνει να νιωθεις καλά!!! :)

εγώ το έχω νιωσει-και για πολύ μεγάλα πράγματα ομολογώ!!

ειναι αυτές οι περιπτώσεις που λέω "υπάρχει Θεός"!!!(κ σε άλλο τοπικ έχω ξεκαθαρισει τι εννοω :p)

δε θα αναφερθώ όμως στα μεγάλα,θα αναφερθώ σε ένα μικρό-έως μικροπρεπές εκ μερους μου :ppp-γεγονός!!!

πάμε πολλάααααααααα χρονια πισω(στη συνεχεια θα καταλαβετε γιατί δε λέω ποτσα ακριβώς :p)στην γ΄λυκειου(ναι,τωρα καταλαβατε ;) )

ειχαμε έναν καθηγητή στην δεσμη,μας έκανε αρχαια κ ήταν επιεικώς άσχετος!!!

ακομη κι εγώ το καταλαβαινα,που αποφασισα να παω γ΄δεσμη,γ΄λυκειου,χωρίς να ξερω καν τι ειναι η χρονικη κ τι η εγκλιτική αντικατασταση!!!(Ω ναι,ειναι γεγονός, το έκανα ΑΚΙ αυτό:Pppp)

αυτός ο καθηγητής λοιπόν,μου έδινε την εντυπωση ότι εκτός απο καρα-άσχετος ήταν και πολύ σνομπ!!κ γενικά εντελώς ηλιθιος(δε λεω την άλλη τη λεξη,την κακή).

δε θα πω για τις διακρισειςπ ου έκανε,για τι γλειφτρονι ηταν,για το τι τουπε ειχε....ειπαμε,αν έλεγα την κακιά λεξη θα εβγαινα απο μεγάλο κοπο....

απο την άλλη όμωε σκεφτομυν μηπως τον έβλεπα έτσι ως αυτοάμυνα στη δική μου αγνοια!! :S

οπότε,άφηνα ανοιχτό κι ένα ενδεχομενο να μην εφταιγε εκεινος!

πέρυσι,βρεθηκαμε μαζι σε ένα ασανσερ.

τον χαιρατησα με χαιρετησε κ του ειπα που κ ποτε ημουν μαθητρια του.

με ρωτησε τι κάνω,αν σπουδασα-σπουδασα ό,τι κι αυτός για όσους δεν ξέρουν-κ αν δουλευω!

όταν του ειπα που δουλευω,ένα ιχνος οικτου κ περιφρονησης πλημμυρισε τα ηλιθιο προσωπό του κ με ρωτησε για τι δε διδασκω!

"επειδή ΤΩΡΑ πρέπει αν δωσεις ΑΣΕΠ"

"και γιατι δε δινεις"?

"έδωσα.δενξ περασα"

κ εκεί αποφασισα ότι έχω τελειωσει μαζι του!!!



πριν καιρό τον "ξανασυναντησα" κατα καποιο τροπο-ειχε δημοσιευσει κάτι το οποίο διαβασα τοσο μονο όσο χρειαζοταν για να αποφασισω ότι ήταν αισχος :ppppppppp



κ σημερα.....

έκανα μαθημα με καινουρια μαθητρια...κ μυ λεγε ποσο πολύ μπερδευετε στο σχολειο..ότι κάποια στιγμη ρωτησε κάτι κ η απαντηση που έλαβε ήταν "δε θα ανοιξω διαλογο μαζι σου!!!"

(κ λέω μέσα μου:τι μαλακας!!!τι καθηγητής ειναι αυτος!!)

μετα της εξηγουσα κάτι κ αυθορμητα τη ρωτάω:"μα καλά,δεν τα λετε αυτα στο σχολειο"

"όχι μου λεει,αυτος μας λεει .................."

"πώς λεγεται ο καθηγητής"?

κ ταυτοχρονα απανταμςε με το ιδιο όνομα!!!!!





περιττο να σας πω ότι χρωσταω μιση ώρα,γιατί του την αφιερωσαμε εξολοκληρου...τον θαψαμε εασυστολα:DDD(αν κ δε θα πρεπε απο τη θεση μου,αλλα δε μπορεσα να αντισταθω"

αυτο που ηεθλα να μάθω εγώ-κ το έμαθα!!!!!- ειναι αν υπάρχει νοημων άνθρωπος σ αυτον τον πλανητη που να τον εκτιμά τουλαχιστον ως επιστημονα(για τον αν τον συμπαθει,ποσώς μ ενδιαφερει)

κ η απατνηση ήταν "όχι" (υπηρξε κ η καταλληλη επιχειρηματολογία που με έπεισε :) )



κ τοτε παιδιά,αισθανθηκα αυτο το κυμα αγαλλιασης,χαράς ,θριαμβου που σας έλεγα στη ναρχή!!!

α μα πια,που νομιζει ότι ειναι η ζακλιν ντε ρομιγί!

ο ασχετος!!!!

σε καταλαβαίνω απόλυτα και γω είχα αρκετούς εξωγήινους καθηγητές (δεν λέω και γω την κακή λέξη) που δίδασκαν στο σχολείο, η νοοτροπία τους ήταν όμοια και χειρότερη και απεναντί μου απαράδεκτοι.θα διηγηθώ και γω ένα περιστατικό, είχαμε έναν καθηγητή στα μαθηματικά ο οποίος έβαζε ασκήσεις από τα βοηθήματα, και επειδή εγώ έλυνα ασκήσεις, όταν γράφαμε διαγώνισμα ήρθε πάνω από το κεφάλι μου και μου είπε με ύφος

σιγά μην την λύσεις αυτή, πατάτες...

όμως ρόδα είναι και γυρίζει και εγώ λάτρευα τα μαθηματικά και είχα λύσει του κόσμου τις ασκήσεις, μια μέρα βάζει μια άσκηση από το βοήθημα που είχε αλλά δεν μπορούσε να τη λύσει, εγώ την είχα λύσει σε 5 λεπτά αλλά δεν σήκωσα χέρι οπότε ήταν μόνος του στον πίνακα και χτυπιότανε για μισή ώρα.και όταν με ρώτησε ένας συμμαθητής μου γιατί δεν σηκώνεις χέρι αφού την έλυσες,όχι λέω άστον να τυραννιέται:-)))))))

ήταν η ώρα της δικαίωσης όχι από την πλευρά ότι είμαι πιο έξυπνος από αυτόν αλλά από την πλευρά ότι κάποτε ο καθένας λαμβάνει αυτό που του αξίζει ή αλλιώς παραμένει το ίδιο μικρό ανθρωπάκι που ήταν.σε κάθε περίπτωση αυτός δεν σέβεται ή τρέφει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του είναι ο χαμένος.

τότε ήταν τσουνάμι χαράς...

Λένε ότι η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο..τελικά όμως δεν είναι η μόνη ;)

Σας καταλαβαίνω..μου έχει τύχει και εμένα..βέβαια εγώ δεν έχω δικαιωθεί ακόμα..

Αλλά όπως είπε και η Δούρεια..θα γυρίσει ο τροχός..κάποια μέρα όμως, θα αποκτήσω και εγώ το πολυπόθητο πτυχίο..ελπίζω.. ;)