{ _fantom_ @ 31/01/2005, 23:26:00 }
Ένα κορίτσι 10 ετών (πλέον) ζωγραφίζει και γράφει ποιήματα... ήδη από μικρότερη ηλικία...
Ρίξτε μια ματιά... εμένα (αν και άσχετος) μ'άρεσε η δουλειά της
Επίκαιρο ερώτημα... καλλιτέχνης... γεννιέσαι ή γίνεσαι;
{ h-eps! @ 06/02/2005, 08:34:51 }
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ!!!
ΖΗΛΕΨΑ!!!
κι επειδή όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια,
αποφάσισα να δω το σάιτ, να δω τέλος πάντων αν είναι δυνατόν κάποιος να με έχει ξεπεράσει εμένα! ήμαρτον κύριε!
μπήκα λοιπόν στο σάιτ, είδα το πανέμορφο πλάσμα και το γλυκό του χαμόγελο, και το ευτυχισμένο του ύφος, και τα ξανθιά του μαλλιά, και τα γαλανά του μάτια, και την ευτυχία να ξεχύνεται από κάθε πόρο των φωτογραφιών του, και το στυλ του να είνα 'άκιανισμ' και η κληρονομιά του όπως γράφανε να είναι 'κινέζικη, λιθουάνικη, γαλλική, ρώσικη, γύφτικη, αλαμπουρνέζικη' κι ό,τι άλλο,
και ξάφνου από άθεη λιθουανέζα μητέρα μα από αμερικάνο πατέρα της ιθαγένειας 'αμέρικαν ντριμ' ή 'κριμ', το παιδί μαζί με την οικογένεια να έχει εμπειρία θεού,
κι έτσι όλα καλά
και να ζωγραφίζει ακριβώς έτσι όπως ζωγραφίζουνε σ' αυτά τα φυλλάδια των χιλιαστών που οι άνθρωποι αποφασίζουν να ζήσουν μέσα σε κάτι ρομαντικά εικονάκια μαζί με λιονταράκια, ειδυλιακά δειλινά και γεμάτοι χαμόγελα, γαματοι χωρίς ΄να είναι γαμάτοι ή γαμήσιμοι...
΄
είμαι κακιά,
ή μήπως
το δόλιο το παιδάκι είναι απαρχή μιας διαφήμισης και πράξη ανελευθερίας επάνω στην παιδική δημιουργικότητα και ευφυία του;
ξέρω γω;
αχ, κρεμάστηκα και ξεκρεμάστηκα!
η αλ-επς!
{ _fantom_ @ 07/02/2005, 00:24:38 }
[Παράθεση από : h-eps!]
και να ζωγραφίζει ακριβώς έτσι όπως ζωγραφίζουνε σ' αυτά τα φυλλάδια των χιλιαστών που οι άνθρωποι αποφασίζουν να ζήσουν μέσα σε κάτι ρομαντικά εικονάκια μαζί με λιονταράκια, ειδυλιακά δειλινά και γεμάτοι χαμόγελα, ...
τώρα που το λες... σαν να έχεις δίκιο. κάτι μου θύμιζε και εμένα το στυλ, αλλά δεν πήγε το μυαλό μου. Όπως και'να χει πάντως... από καλλιτεχνικής άποψης... "πιάνει το χέρι της" και... για την ηλικία της...
{ h-eps! @ 07/02/2005, 07:35:14 }
το παιδάκι ότι σίγουρα δεν είναι σαν τα δικά μου, δεν υπάρχει αντίρρηση. είναι εξυπνότατο, κοινωνικότατο, και πρέπει να έχει ταλέντο. ό,τι θες. μα αυτά που μας δείχνουν δεν έχουν τίποτα το πρωτοποριακό και τίποτα το παιδικό...
{ DiMi@Lund @ 07/02/2005, 21:03:06 }
San na symfwnw mou fainetai....
Wraia ma synh8ismena!
{ h-eps! @ 08/02/2005, 06:36:18 }
παιδιά, πώς πήγε τόσο μακριά αυτός;
καλημέρα στοκχόλμη!
κρυάκι εκεί;
{ DiMi@Lund @ 08/02/2005, 16:40:24 }
Ksexna th Stockholm! Metakomisa notiotera konta sto Malmoe!
Twra pou to 8ymh8hka re Fantoma pws allazoun to username????
{ _fantom_ @ 08/02/2005, 21:22:55 }
[Παράθεση από : DiMi@stockholm]
Twra pou to 8ymh8hka re Fantoma pws allazoun to username????
άμεσα δεν γίνεται, όμως στείλε μου ένα μήνυμα (το νέο username), και θα φροντίσω εγώ για τα υπόλοιπα.
{ charm_quark @ 18/04/2005, 12:22:53 }
Οσο για την μικρη καλλιτεχνιδα, γιατι να εχει χασει την παιδικοτητα της; Αυτο το εργο που ειδα το "the journey" και το "the faith" ειναι μια χαρα μεσα στην παιδικοτητα.Δηλαδη αν το παιδι δεν παιζει με πλαστελινη δεν εχει παιδικοτητα; Ελεος. Εξαλου φαινεται απο το προσωπακι του οτι ειναι μια χαρα ευτυχισμενο με αυτο που κανει. Και εγω θα ημουν αν ημουν στη θεση του. τωρα το οτι εχει ενα ταλεντο (που πολλοι θα θελουν να το εκμεταλλευτουν) ειναι αλλου παπα ευαγγελιο. Δεν ειναι πρωτοποριακο; Γιατι; Συνανταμε καθε μερα τετοια ταλεντα; Το να μην ειναι τα δικα μας παιδια ετσι, δεν σημαινει πως πρεπει να τα εξομοιωνουμε ολα. Οτι υπαρχουν ταλεντα γεννημενα υπαρχουν, εχουμε τη δυνατοτητα να τα δειξουμε;
Για να τελειωσω, το μονολογο αυτο, η γνωμη μου ειναι οτι το παιδακι ειναι μια χαρα στη παιδικοτητα του, και ειναι ταλενταρα. Εκει που αλλα παιδακια φτιαχνουν ανθρωπακια με 5 γραμμες και εναν κυκλο (που δεν τα κατηγορω, καλα κανουν) αυτο ζωγραφιζει πινακες που εγω τουλαχιστον θα τους ηθελα μεσα στο σπιτι μου. Τυγχανει να ειναι και ενα αξιολατρευτο ξανθουλικο, γαλανοματικο κοριτσακι, μπραβο του. Θα μεγαλωσει και θα εχει τους αντρες στα ποδια της. Τι αλλο να πω;
{ ROSEBUD @ 22/11/2005, 13:31:29 }
Πριν από αρκετά χρόνια πετύχαινα μέσα σε λεωφορεία της Θεσσαλονίκης κάποιο αγοράκι,δε θα ήταν πάνω από 10,που ανέβαινε με τον πατέρα του και τραγουδούσε μαζεύοντας χρήματα.Ήταν ένα συμπαθέστατο πλάσμα και όποτε το άκουγα σκεφτόμουν "σαν να παραέχει καλή φωνή αυτό το μικρό...".Πρόσφατα το είδα σε εκπομπή στην τηλεόραση να λέει ότι βρίσκεται στην Αθήνα και σπουδάζει τραγούδι με χρήματα του κράτους και ότι ξεκίνησε από τα λεωφορεία!
{ ROSEBUD @ 22/11/2005, 13:36:06 }
Τελικά όχι μόνο ο βήχας και ο έρωτας αλλά και το ταλέντο δεν κρύβεται....Αρκεί να βρει αυτός που το έχει τους κατάλληλους ανθρώπους που θα τον βοηθήσουν να το αξιοποιήσει.Πιστεύω ότι αυτό ισχύει για μικρούς αλλά και για μεγάλους.
Υπάρχουν 11 μηνύματα σε αυτό το θέμα